vrijdag 27 maart 2009
20 tot 26 maart 2009
20/03/2009: papieren in orde brengen
Het is vandaag vrijdag…. In de morgen zijn we opnieuw naar de post gegaan en zijn we op zoek gegaan naar de bank waar Sarah haar bankkaart zou moeten liggen. Na lang zoeken hebben we het kantoor gevonden maar daar zeiden ze dat er geen enkele kaart was ingeslikt. Dus die kaart zijn we kwijt. Ondertussen is deze wel al geblokkeerd.
Op de middag kregen we opnieuw Spaanse les. Ons huiswerk was gemaakt dus alles was goed. Na de Spaanse les zijn we onmiddellijk terug vertrokken naar het stad. Om onze reispas te gaan verlengen. We hadden in onze reis naar hier maar enkel een stempel gekregen van 30 dagen. Deze is nu verlengd voor ons 90 dagen. Dus we zijn opnieuw in orde met onze papieren. WE BLIJVEN WEL NOG EEN TIJDJE HIER IN BOLIVIA !!!! hihihihihi
21/03/2009: de hulk + restaurant
Vandaag is het zaterdag en moeten we onze was doen. Het gaat al iedere keer vlotter en vlotter moet ik zeggen… en het is best nog leuk om zo alles met de hand te wassen. Maar wel vermoeiend.
Daarna zijn we opnieuw vertrokken met onze vaste bussen naar het schooltje in Sacaba. Aangezien we er donderdag niet waren hebben we dat vandaag ingehaald. Ik kan nu zelfs geen groene verf meer zien !!! Het wordt hoog tijd dat we eens met een ander kleurtje beginnen. Ik lijk nu wel op de Hulk…
Op de avond als we naar huis wilden keren hebben we heel lang op een bus moeten wachten. En na een tijdje zijn we zelfs beginnen petanken in het midden van de baan. Dit met stenen natuurlijk. Uiteindelijk bleek dat er geen bus meer was en het koelde enorm hard af en ik kreeg het echt wel koud. Dat heb je nu eenmaal als je in de bergen leeft… Na lang wandelen kwamen we een bus tegen in de tegenovergestelde richting. Hij deed ons een teken dat we moesten blijven wachten… dat hij zich wel ging keren. Dus dat deden we dan ook. En inderdaad na lang wachten kwam hij dan toch af. Eenmaal erop kon de race beginnen. Hij vlamde over die kasseien alsof het niets was.
Dan zijn we ergens afgestapt en zijn we een restaurant binnengestapt en voor 130 bolivianos hadden we een aperitiefje plus een heerlijke maaltijd. En dit voor 3 man… dus voor 13 euro zijn we met 3 man op restaurant geweest.
Op de avond hebben we een beetje gedanst … leuk dansje hoor :p:p:p
22/03/2009: Guiacollo + MACARONI !!!!
Iedere dag wordt het zwaarder en zwaarder. We zijn echt moe aan het worden en kunnen niet uitslapen. We zijn vandaag enkel naar Quiacollo gegaan. Een dorpje hier niet zo ver vandaan maar wel eens de moeite om te zien. In het weekend is het daar een levendige markt en ja hoor het was zo !! Het was er enorm druk !! Overal in de straten was er markt. Het leek wel of heel het dorp was omgetoverd tot een markt. Ook hebben we een kerk gezien.. even binnengeweest en woooowwww die zat stampvol !!!!
Mensen moesten zelfs rechtstaan. De muziek hoorde je tot buiten en iedereen was echt mee met de mis. Het is niet zoals bij ons dat haast iedereen in slaap valt.
Terug thuis heb ik mijn dagboek maar eens aangevuld :p want de week gaat soms zoooooo snel dat ik soms wel 7 of 8 dagen achterzit… typisch ik zeker :p maar ik blijf het volhouden dus GROOT applaus voor Nelie !!!
Op de avond hadden we terug Spaanse les dus we moesten iets klaarmaken dat snel gedaan was en jaja… ik mocht mijn macaroni nog een keer proberen !!!!
En JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA !!!!!! ZE IS GELUKT !!!!!!! En de pan zag voor de EERSTE KEER NIET ZWART !!!!! Een mirakel is gebeurd!!!
Ik kan macaroni maken !!!
Vvoor degene die eens willen proeven.. bel naar mijn ouders en reserveer een dag :p en IK kook !!!!
Oja …nu het minder goede nieuws…. Je weet dat hier ENORM veel straathonden zijn .. wel vandaag is het de 1ste keer dat ik een hond dood zag liggen op straat…. Normaal zou je denken dat er meer honden of mensen omvergereden worden door die gekke Bolivianen hier … maar ik heb het nog maar 1 gevolg gezien van die Bolivianen hun rijsteil ….
23/03/2009: op toer met de papa + vergadering Romeins kamp
ONWEER ONWEER ONWEER !!!!! heel de nacht door..het regenseizoen is hier duidelijk nog niet voorbij !!! Jammer eigenlijk wel…. Straks ben ik al mijn bruin al kwijt…
Met andere woorden… ik heb opnieuw maar enkele uurtjes geslapen… deze nacht was het toch een 3 uurtjes… en dan opnieuw opstaan voor te vertrekken naar het schooltje…. Na een kleine 2 uur op een bus te zitten en je hersenen door elkaar geschud te zijn van de vrij diepe putten in de baan…. Kwamen we toe op de school… en daar zouden we starten met onze EHBO.. maar de papa van het oudercomité wou met ons om het hout en terug naar Cochabamba ( waar we net vandaan kwamen) om te gaan kijken voor voetbalgoalen en basketbalringen… dus wij opnieuw het busje in en op pad…. Een heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeele morgen zaten we in dat busje…. Rond 12.30 uur terug op het schooltje toegekomen met het hout en met een plan voor de voatbal en basket goalen… het zal ons heel wat kosten…. Maar het zal mooi zijn!!!
Na lange tijd wachten en ook nog eens op de verkeerde bus te zitten zijn we eindelijk rond 14.15 uur thuis gekomen…. Onderweg hadden we al een droge koek ( brood ) opgegeten want om 14.35 uur vertrekken we altijd naar het weeshuis ….
Oja… onze berg afwas wordt alsmaar groter en groter…. Werken en het huishouden doen is nog een beetje lastig…. Maar cava … het lukt maar het is wennen… zeker voor mij…
Na het weeshuis moesten we gauw wat eten klaarmaken want we werden verwacht op een nieuwe vergadering voor dat Romeins kamp….
Tot ‘s nachts hebben we er gezeten en toen hebben we gevraagd om het af te ronden want wij moesten er wel de volgende dag uit om 6 uur… dus wij rond 1 uur ‘s nachts in ons bed gekropen en opnieuw ben ik pas laat in slaap gevallen… een mens zou voor minder moe worden …
24/03/2009: Dansen tussen de auto’s + een nieuw kind werd binnengebracht
We zijn in ons schooltje gestart met de EHBO … in een leeg lokaal hebben we wat planken neergelegd en wat bakstenen … even alles op elkaar gestapeld en ja hoor.. we hadden onze eigen tafel en stoelen gemaakt :p best nog grappig, vuil en pijnlijk ;-)
Heel de morgen hebben we gewerkt en een nieuw boekje geschreven voor de leerkrachten daar. Al het nodige uit de cursus EHBO zijn we aan het samenvatten. Momenteel nog in het Engels… en dit zullen we later in het Spaans vertalen.
Na schooltijd zijn we opnieuw op onze bussen gesprongen en zijn we naar huis gekeerd… en opnieuw hadden we pech met onze bussen.
Ook stond ik op een bepaald moment precies te dansen tussen de rijdende auto’s… ik stak over op een vrij brede baan en zat vast in de midden tussen de rijdende auto’s met gekke Bolivianen erin … NIEMAND stopte voor me en ik was te traag en die Bolivianen te snel !! Dus het was van links naar rechts en LOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOPPPEENNNNN !!!! En jup ik stond aan de overkant :p
Na lang onderweg te zijn en opnieuw niet veel te eten te hebben zijn we vertrokken naar het weeshuis. Daar heb ik te horen gekregen dat er enkele kindjes van mijn groep naar een andere zaal gaan, naar Sarah haar groep dus… ook is er vandaag een nieuw kind binnengebracht. Een kind dat mentaal gehandicapt is. Ik stond in de wasruimte een kind te verschonen en toen brachten ze het nieuwe kind binnen. Hij werd onmiddellijk gewassen en gecontroleerd door de dokter.. en ik stond door met mijn mond open van neeeee hééé weer een kind dat achtergelaten wordt…. Alles kwam heel dichtbij en ik voelde me er niet echt goed bij… je weet wel dat heel je groep weesjes zijn maar als er zo een nieuw kind binnengebracht wordt … het doet toch wel iets …
25/03/2009: 1 maand + Sarah ree ons voorbij met de bus :p
Een maand geleden zijn we vertrokken… nog 2/3 te gaan van onze stage… de tijd gaat hier snel… ook al verloopt alles hier zo traag…. Want we zijn nog steeds niet begonnen met onze Engelse lessen op het schooltje. We moeten wachten tot het lessenrooster aangepast is van lesblokken van 90 minuten naar 45 minuten. Dus we leven hier op zen Boliviaans ;-) … Alles op het gemak !! Best nog leuk, hihi !!
Op het schooltje aangekomen zijn we met die papa naar zo een ijzersmid gereden die onze voetbalgoal en basket ineen gaat maken… al ons ingezameld geld is nu uitgegeven .. We hebben zelfs nog van ons eigen geld moeten bijleggen.. eenmaal ze geld hebben gezien … Ach ja, we doen het voor een goed doel en ik vindt het niet erg dat mijn geld ernaar toe gaat… we doen iets goed voor die kinderen hier hé.
In het weeshuis gaat alles zijn gewone gangetje… alleen was het vandaag wel heel erg met al die kaka… het liep er dit keer bij iedereen uit…. Overal waar je keek was het van NEEEEEEEEEEEEEEE KAKAAAAA …. En dan is het in actie schieten dat er geen enkel kind zich in gaat rollen of het gaat opeten… ook was er vandaag een kind met een stuk van de muur weg :p Ze was het aan het opeten… 2 ogen voor 25 kinderen is iets te weinig !!!!!!!!!!!!!!!!!! de mama’s zijn niet echt aanwezig in het zaaltje, ze zijn meestal de kleren aan het opvouwen in het waskot.
In de avond hebben we gekookt en voor de eerste keer is er iets groen op ons bord gekomen !! BROCCOLI !!! en het was nog lekker ook…. Het is trouwens al enkele dagen dat onze pannen niet meer zo zwart zien.. we gaan het nog kunnen tegen we terugkomen ;-)
Oja… even terug slecht nieuws melden… op weg naar het schooltje lag er opnieuw een hondje dood…
En wat ik heeeeeel indrukwekkend vond waren de werken die aan de gang waren op de weg naar de school… heel de straat was aan het meehelpen… mannen, vrouwen en kinderen!! Dat zou bij ons niet gebeuren maar hier waren de gewone inwoners de werkmannen aan het helpen.
Gebeurtenis van de dag :
Sarah was er op haar eentje vandoor :p
Ze ging vragen aan de buschauffeur of hij naar America reed… en hij zei ja en Sarah deed teken naar mij en Lynn dat het goed was en ze stapt op… ik en Lynn willen oversteken maar plots ree Sarah ons voorbij.. de bus was weg met Sarah en wij stonden daar van NEEEE :p en wij konden niet oversteken want er stond een taxi in onze weg dus wij crossen achter die bus aan :p over het kruispunt :p … uit de hoop dat hij zou stoppen..
Naast de bus liepen we om Sarah te redden :p haha !!! En uiteindelijk heeft Sarah zelf de bus nog kunnen doen stoppen door uit te leggen dat wij er ook nog op moesten :p
Was me dat een grappig avontuur :p achteraf lagen we zoooo strijk … we komen hier nogal wat dingen tegen hoor :p
26/03/2009: een nieuw kantoor + 1000…. knuffels
Donderdag … opnieuw gaan werken op het schooltje voor die EHBO … we zaten in Sacaba te wachten op onze 2de bus maar die bussen hebben hier geen uren hé… dus soms hebben we direct verbinding maar een andere keer zitten we er dan een 30 minuten à 45 minuten.. dus we blijven te laat komen op het schooltje ook al staan we om 6 uur ’s morgens op… het is de fout van die bussen…
In het schooltje zijn we naar ons zelfgemaakt kantoortje gegaan…. En onze deur bestaat uit 2 balkjes… zo zien de kinderen dat ze niet binnen mogen komen tijdens de speeltijd… het tocht wel enorm en de kou kruipt zo via je voeten en enkels naar boven….
Een grote verrassing was toen plots Servando in ons ‘kantoor’ kwam met heel veel kinderen. We kregen een echt lokaal met een echt bureau :p eindelijk!!!! En als ons materiaal en verfpotten werden door de leerlingen in een ander lokaal gelegd dat op slot kon…. Toch lief hé van Servando :p
In het kantoortje was het warmer want de wind kon er niet binnen.. dat lokaal had wel ramen en een deur. Onze EHBO ging goed voorruit… alles wat we in het boekje gaan zetten hebben we opgeschreven in het Engels en kan nu vertaald worden naar het Spaans… daar gaat ook nog heel wat tijd inkruipen vrees ik :s
Op de middag waren we eens vroeg thuis maar ik geraakte niet op het internet… jammer eigenlijk wel want het contact verminderd en verminderd met de dag… en het zal nog verergeren vanaf er 6 uur tijdsverschil zal zijn.
In Salomon Klein, het weeshuis.. heb ik me echt goed gehad.. ik had mijn fototoestel mee en heb foto’s en filmpjes gemaakt… sommige filmpjes duren echt 10 minuten of langer en er is zo een kindje Angela dat me CONSTANT knuffels geeft!!! Echt ZAAAAALIG !!!
Ik vind het echt al superleuk bij al die kindjes… die zijn zooo zalig om met om te gaan !! En de band wordt iedere dag groter en groter… en het is ook zo fijn om te horen dat de kindjes mama tegen je zeggen…
Terug thuis gekomen hebben we opnieuw gekookt maar aangezien we geen vlees meer hebben..
( we eten altijd kip: kippenworst, kippenburger, kip, kippenpoten, kippenbolletjes, …) hebben we voor de verandering eens een ei gegeten.. OOK IETS VAN DE KIP DUS :p
En nee ik wil het niet horen van sommige… het woordje KIP :p en sommige weten nu op wie ik het heb :p
Na het eten zijn we opnieuw op het internet gegaan .. en yes het lukt .. maar opnieuw zit niemand online… frustrerend of niet … achja… we zijn dan begonnen aan onze laatste voorbereidingen van ons Romeins weekendkamp met die Nederlandse school.
GELUKKIGE VERJAARDAG MIT !!!!!!
Het is vandaag vrijdag…. In de morgen zijn we opnieuw naar de post gegaan en zijn we op zoek gegaan naar de bank waar Sarah haar bankkaart zou moeten liggen. Na lang zoeken hebben we het kantoor gevonden maar daar zeiden ze dat er geen enkele kaart was ingeslikt. Dus die kaart zijn we kwijt. Ondertussen is deze wel al geblokkeerd.
Op de middag kregen we opnieuw Spaanse les. Ons huiswerk was gemaakt dus alles was goed. Na de Spaanse les zijn we onmiddellijk terug vertrokken naar het stad. Om onze reispas te gaan verlengen. We hadden in onze reis naar hier maar enkel een stempel gekregen van 30 dagen. Deze is nu verlengd voor ons 90 dagen. Dus we zijn opnieuw in orde met onze papieren. WE BLIJVEN WEL NOG EEN TIJDJE HIER IN BOLIVIA !!!! hihihihihi
21/03/2009: de hulk + restaurant
Vandaag is het zaterdag en moeten we onze was doen. Het gaat al iedere keer vlotter en vlotter moet ik zeggen… en het is best nog leuk om zo alles met de hand te wassen. Maar wel vermoeiend.
Daarna zijn we opnieuw vertrokken met onze vaste bussen naar het schooltje in Sacaba. Aangezien we er donderdag niet waren hebben we dat vandaag ingehaald. Ik kan nu zelfs geen groene verf meer zien !!! Het wordt hoog tijd dat we eens met een ander kleurtje beginnen. Ik lijk nu wel op de Hulk…
Op de avond als we naar huis wilden keren hebben we heel lang op een bus moeten wachten. En na een tijdje zijn we zelfs beginnen petanken in het midden van de baan. Dit met stenen natuurlijk. Uiteindelijk bleek dat er geen bus meer was en het koelde enorm hard af en ik kreeg het echt wel koud. Dat heb je nu eenmaal als je in de bergen leeft… Na lang wandelen kwamen we een bus tegen in de tegenovergestelde richting. Hij deed ons een teken dat we moesten blijven wachten… dat hij zich wel ging keren. Dus dat deden we dan ook. En inderdaad na lang wachten kwam hij dan toch af. Eenmaal erop kon de race beginnen. Hij vlamde over die kasseien alsof het niets was.
Dan zijn we ergens afgestapt en zijn we een restaurant binnengestapt en voor 130 bolivianos hadden we een aperitiefje plus een heerlijke maaltijd. En dit voor 3 man… dus voor 13 euro zijn we met 3 man op restaurant geweest.
Op de avond hebben we een beetje gedanst … leuk dansje hoor :p:p:p
22/03/2009: Guiacollo + MACARONI !!!!
Iedere dag wordt het zwaarder en zwaarder. We zijn echt moe aan het worden en kunnen niet uitslapen. We zijn vandaag enkel naar Quiacollo gegaan. Een dorpje hier niet zo ver vandaan maar wel eens de moeite om te zien. In het weekend is het daar een levendige markt en ja hoor het was zo !! Het was er enorm druk !! Overal in de straten was er markt. Het leek wel of heel het dorp was omgetoverd tot een markt. Ook hebben we een kerk gezien.. even binnengeweest en woooowwww die zat stampvol !!!!
Mensen moesten zelfs rechtstaan. De muziek hoorde je tot buiten en iedereen was echt mee met de mis. Het is niet zoals bij ons dat haast iedereen in slaap valt.
Terug thuis heb ik mijn dagboek maar eens aangevuld :p want de week gaat soms zoooooo snel dat ik soms wel 7 of 8 dagen achterzit… typisch ik zeker :p maar ik blijf het volhouden dus GROOT applaus voor Nelie !!!
Op de avond hadden we terug Spaanse les dus we moesten iets klaarmaken dat snel gedaan was en jaja… ik mocht mijn macaroni nog een keer proberen !!!!
En JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA !!!!!! ZE IS GELUKT !!!!!!! En de pan zag voor de EERSTE KEER NIET ZWART !!!!! Een mirakel is gebeurd!!!
Ik kan macaroni maken !!!
Vvoor degene die eens willen proeven.. bel naar mijn ouders en reserveer een dag :p en IK kook !!!!
Oja …nu het minder goede nieuws…. Je weet dat hier ENORM veel straathonden zijn .. wel vandaag is het de 1ste keer dat ik een hond dood zag liggen op straat…. Normaal zou je denken dat er meer honden of mensen omvergereden worden door die gekke Bolivianen hier … maar ik heb het nog maar 1 gevolg gezien van die Bolivianen hun rijsteil ….
23/03/2009: op toer met de papa + vergadering Romeins kamp
ONWEER ONWEER ONWEER !!!!! heel de nacht door..het regenseizoen is hier duidelijk nog niet voorbij !!! Jammer eigenlijk wel…. Straks ben ik al mijn bruin al kwijt…
Met andere woorden… ik heb opnieuw maar enkele uurtjes geslapen… deze nacht was het toch een 3 uurtjes… en dan opnieuw opstaan voor te vertrekken naar het schooltje…. Na een kleine 2 uur op een bus te zitten en je hersenen door elkaar geschud te zijn van de vrij diepe putten in de baan…. Kwamen we toe op de school… en daar zouden we starten met onze EHBO.. maar de papa van het oudercomité wou met ons om het hout en terug naar Cochabamba ( waar we net vandaan kwamen) om te gaan kijken voor voetbalgoalen en basketbalringen… dus wij opnieuw het busje in en op pad…. Een heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeele morgen zaten we in dat busje…. Rond 12.30 uur terug op het schooltje toegekomen met het hout en met een plan voor de voatbal en basket goalen… het zal ons heel wat kosten…. Maar het zal mooi zijn!!!
Na lange tijd wachten en ook nog eens op de verkeerde bus te zitten zijn we eindelijk rond 14.15 uur thuis gekomen…. Onderweg hadden we al een droge koek ( brood ) opgegeten want om 14.35 uur vertrekken we altijd naar het weeshuis ….
Oja… onze berg afwas wordt alsmaar groter en groter…. Werken en het huishouden doen is nog een beetje lastig…. Maar cava … het lukt maar het is wennen… zeker voor mij…
Na het weeshuis moesten we gauw wat eten klaarmaken want we werden verwacht op een nieuwe vergadering voor dat Romeins kamp….
Tot ‘s nachts hebben we er gezeten en toen hebben we gevraagd om het af te ronden want wij moesten er wel de volgende dag uit om 6 uur… dus wij rond 1 uur ‘s nachts in ons bed gekropen en opnieuw ben ik pas laat in slaap gevallen… een mens zou voor minder moe worden …
24/03/2009: Dansen tussen de auto’s + een nieuw kind werd binnengebracht
We zijn in ons schooltje gestart met de EHBO … in een leeg lokaal hebben we wat planken neergelegd en wat bakstenen … even alles op elkaar gestapeld en ja hoor.. we hadden onze eigen tafel en stoelen gemaakt :p best nog grappig, vuil en pijnlijk ;-)
Heel de morgen hebben we gewerkt en een nieuw boekje geschreven voor de leerkrachten daar. Al het nodige uit de cursus EHBO zijn we aan het samenvatten. Momenteel nog in het Engels… en dit zullen we later in het Spaans vertalen.
Na schooltijd zijn we opnieuw op onze bussen gesprongen en zijn we naar huis gekeerd… en opnieuw hadden we pech met onze bussen.
Ook stond ik op een bepaald moment precies te dansen tussen de rijdende auto’s… ik stak over op een vrij brede baan en zat vast in de midden tussen de rijdende auto’s met gekke Bolivianen erin … NIEMAND stopte voor me en ik was te traag en die Bolivianen te snel !! Dus het was van links naar rechts en LOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOPPPEENNNNN !!!! En jup ik stond aan de overkant :p
Na lang onderweg te zijn en opnieuw niet veel te eten te hebben zijn we vertrokken naar het weeshuis. Daar heb ik te horen gekregen dat er enkele kindjes van mijn groep naar een andere zaal gaan, naar Sarah haar groep dus… ook is er vandaag een nieuw kind binnengebracht. Een kind dat mentaal gehandicapt is. Ik stond in de wasruimte een kind te verschonen en toen brachten ze het nieuwe kind binnen. Hij werd onmiddellijk gewassen en gecontroleerd door de dokter.. en ik stond door met mijn mond open van neeeee hééé weer een kind dat achtergelaten wordt…. Alles kwam heel dichtbij en ik voelde me er niet echt goed bij… je weet wel dat heel je groep weesjes zijn maar als er zo een nieuw kind binnengebracht wordt … het doet toch wel iets …
25/03/2009: 1 maand + Sarah ree ons voorbij met de bus :p
Een maand geleden zijn we vertrokken… nog 2/3 te gaan van onze stage… de tijd gaat hier snel… ook al verloopt alles hier zo traag…. Want we zijn nog steeds niet begonnen met onze Engelse lessen op het schooltje. We moeten wachten tot het lessenrooster aangepast is van lesblokken van 90 minuten naar 45 minuten. Dus we leven hier op zen Boliviaans ;-) … Alles op het gemak !! Best nog leuk, hihi !!
Op het schooltje aangekomen zijn we met die papa naar zo een ijzersmid gereden die onze voetbalgoal en basket ineen gaat maken… al ons ingezameld geld is nu uitgegeven .. We hebben zelfs nog van ons eigen geld moeten bijleggen.. eenmaal ze geld hebben gezien … Ach ja, we doen het voor een goed doel en ik vindt het niet erg dat mijn geld ernaar toe gaat… we doen iets goed voor die kinderen hier hé.
In het weeshuis gaat alles zijn gewone gangetje… alleen was het vandaag wel heel erg met al die kaka… het liep er dit keer bij iedereen uit…. Overal waar je keek was het van NEEEEEEEEEEEEEEE KAKAAAAA …. En dan is het in actie schieten dat er geen enkel kind zich in gaat rollen of het gaat opeten… ook was er vandaag een kind met een stuk van de muur weg :p Ze was het aan het opeten… 2 ogen voor 25 kinderen is iets te weinig !!!!!!!!!!!!!!!!!! de mama’s zijn niet echt aanwezig in het zaaltje, ze zijn meestal de kleren aan het opvouwen in het waskot.
In de avond hebben we gekookt en voor de eerste keer is er iets groen op ons bord gekomen !! BROCCOLI !!! en het was nog lekker ook…. Het is trouwens al enkele dagen dat onze pannen niet meer zo zwart zien.. we gaan het nog kunnen tegen we terugkomen ;-)
Oja… even terug slecht nieuws melden… op weg naar het schooltje lag er opnieuw een hondje dood…
En wat ik heeeeeel indrukwekkend vond waren de werken die aan de gang waren op de weg naar de school… heel de straat was aan het meehelpen… mannen, vrouwen en kinderen!! Dat zou bij ons niet gebeuren maar hier waren de gewone inwoners de werkmannen aan het helpen.
Gebeurtenis van de dag :
Sarah was er op haar eentje vandoor :p
Ze ging vragen aan de buschauffeur of hij naar America reed… en hij zei ja en Sarah deed teken naar mij en Lynn dat het goed was en ze stapt op… ik en Lynn willen oversteken maar plots ree Sarah ons voorbij.. de bus was weg met Sarah en wij stonden daar van NEEEE :p en wij konden niet oversteken want er stond een taxi in onze weg dus wij crossen achter die bus aan :p over het kruispunt :p … uit de hoop dat hij zou stoppen..
Naast de bus liepen we om Sarah te redden :p haha !!! En uiteindelijk heeft Sarah zelf de bus nog kunnen doen stoppen door uit te leggen dat wij er ook nog op moesten :p
Was me dat een grappig avontuur :p achteraf lagen we zoooo strijk … we komen hier nogal wat dingen tegen hoor :p
26/03/2009: een nieuw kantoor + 1000…. knuffels
Donderdag … opnieuw gaan werken op het schooltje voor die EHBO … we zaten in Sacaba te wachten op onze 2de bus maar die bussen hebben hier geen uren hé… dus soms hebben we direct verbinding maar een andere keer zitten we er dan een 30 minuten à 45 minuten.. dus we blijven te laat komen op het schooltje ook al staan we om 6 uur ’s morgens op… het is de fout van die bussen…
In het schooltje zijn we naar ons zelfgemaakt kantoortje gegaan…. En onze deur bestaat uit 2 balkjes… zo zien de kinderen dat ze niet binnen mogen komen tijdens de speeltijd… het tocht wel enorm en de kou kruipt zo via je voeten en enkels naar boven….
Een grote verrassing was toen plots Servando in ons ‘kantoor’ kwam met heel veel kinderen. We kregen een echt lokaal met een echt bureau :p eindelijk!!!! En als ons materiaal en verfpotten werden door de leerlingen in een ander lokaal gelegd dat op slot kon…. Toch lief hé van Servando :p
In het kantoortje was het warmer want de wind kon er niet binnen.. dat lokaal had wel ramen en een deur. Onze EHBO ging goed voorruit… alles wat we in het boekje gaan zetten hebben we opgeschreven in het Engels en kan nu vertaald worden naar het Spaans… daar gaat ook nog heel wat tijd inkruipen vrees ik :s
Op de middag waren we eens vroeg thuis maar ik geraakte niet op het internet… jammer eigenlijk wel want het contact verminderd en verminderd met de dag… en het zal nog verergeren vanaf er 6 uur tijdsverschil zal zijn.
In Salomon Klein, het weeshuis.. heb ik me echt goed gehad.. ik had mijn fototoestel mee en heb foto’s en filmpjes gemaakt… sommige filmpjes duren echt 10 minuten of langer en er is zo een kindje Angela dat me CONSTANT knuffels geeft!!! Echt ZAAAAALIG !!!
Ik vind het echt al superleuk bij al die kindjes… die zijn zooo zalig om met om te gaan !! En de band wordt iedere dag groter en groter… en het is ook zo fijn om te horen dat de kindjes mama tegen je zeggen…
Terug thuis gekomen hebben we opnieuw gekookt maar aangezien we geen vlees meer hebben..
( we eten altijd kip: kippenworst, kippenburger, kip, kippenpoten, kippenbolletjes, …) hebben we voor de verandering eens een ei gegeten.. OOK IETS VAN DE KIP DUS :p
En nee ik wil het niet horen van sommige… het woordje KIP :p en sommige weten nu op wie ik het heb :p
Na het eten zijn we opnieuw op het internet gegaan .. en yes het lukt .. maar opnieuw zit niemand online… frustrerend of niet … achja… we zijn dan begonnen aan onze laatste voorbereidingen van ons Romeins weekendkamp met die Nederlandse school.
GELUKKIGE VERJAARDAG MIT !!!!!!
zondag 22 maart 2009
vrijdag 20 maart 2009
19/03/2009 te moe …
Daar hebben we het al zitten !!! Veel te moe zijn we !! Dus we hebben naar Rianne gebeld ( de dag hiervoor al) of we deze morgen mochten thuis blijven van het schooltje en of we dan zaterdag een hele dag naar het schooltje mochten gaan om het in te halen. Zo konden we ook de taken doen voor onze school in België. De taken die we normaal dan zaterdag zouden doen. En het was goed. En het vergamelijkt ook ons schilderwerk want als er geen kinderen aanwezig zijn op de school dan gaat alles veel sneller!! En dan zouden ze ook niet ons gerief kunnen wegnemen. Want de vorige keer zijn ze met ons eten gaan lopen. En het waren net onze lekkerste koekjes die we gekocht hadden!!
In de namiddag opnieuw naar Salomon Klein… en het jongetje dat ik leerde stappen kan nu al wankelend naar me toe stappen. Echt kweet niet hoe tof !!!!
Wel heb ik opnieuw een ontdekking gedaan dat er kinderen echt volledig onder de lelijke littekens staan… dit door mishandeling…. En veel keer zie je sigarettenafdrukken.
In de namiddag opnieuw naar Salomon Klein… en het jongetje dat ik leerde stappen kan nu al wankelend naar me toe stappen. Echt kweet niet hoe tof !!!!
Wel heb ik opnieuw een ontdekking gedaan dat er kinderen echt volledig onder de lelijke littekens staan… dit door mishandeling…. En veel keer zie je sigarettenafdrukken.
18/03/2009 Hatelijke Bolivianen in het verkeer + werken op school
VEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEELLLLLL TE MOE zijn we !!! maar toch moeten we naar het schooltje en naar het weeshuis vandaag !!!
Dus wij de bussen op…. Heel de tijd heb ik liggen slapen.. ook al word je van links naar rechts geschud, je bent zo moe dat je toch slaapt.
Ojaa… hier geld de voorrangsregel niet !!! Voetgangers moeten wegspringen !!! En we hebben het aan de lijve ondervonden!!!
Het was file en we wouden oversteken op het zebrapad en dienen kerel gaf gewoon gas en Lynn plakte vooraan tegen de auto en toen weerklonk het … GODVERDOMME !!!!! DA IS HIER WEL EEN ZEBRAPAD Héééééééééééé !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! GRRRR GGRRRRR GGRRRRR !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Op school zijn we onmiddellijk begonnen met het onkruid uit te doen in de knikkerbaan. Ook het schilderen ging verder van start. Groen, groen en nog eens groen.. en aangezien we een beetje onder ons voeten hebben gekregen van Rianne op onze kleding. Staan we nu niet in onze werkkleren te werken maar in onze deftige kleren te werken. Dus inderdaad !!! Mijn kleren hangen al vol met verf… maar we respecteren de wil van onze bazin ;)
Oja … de houthandel die ons hout ging komen brengen vandaag…. Is niet komen opdagen …
In het weeshuis had ik direct gezien dat er een jongen niet goed was !!! Hij had knal paarse lippen !!! NIET NORMAAL … maar toch bleef hij liggen op het matje in de zaal.
Aja dit keer heb ik ook moeten koken…. En de kip was voor mijn rekening en heb me een klein beetje verbrand en van het verschiet liet ik de pan vallen op het vuur :p
Reden : DE KIPPEN ONTPOFTEN PRECIES en de spatten vlogen in het rond…
Resultaat: De kip leek goed langs de buitenkant…. De binnenkant zag nog POKKE rood !!! dus ik liet ze nog wat staan….
GEVOLG : De kippen hadden een krokant ( vrij dik ) zwart laagje langst de buitenkant… maar ja ze moesten toch doorbakken zijn hé …. STOM STOM STOM VUUR !!!!
Dus wij de bussen op…. Heel de tijd heb ik liggen slapen.. ook al word je van links naar rechts geschud, je bent zo moe dat je toch slaapt.
Ojaa… hier geld de voorrangsregel niet !!! Voetgangers moeten wegspringen !!! En we hebben het aan de lijve ondervonden!!!
Het was file en we wouden oversteken op het zebrapad en dienen kerel gaf gewoon gas en Lynn plakte vooraan tegen de auto en toen weerklonk het … GODVERDOMME !!!!! DA IS HIER WEL EEN ZEBRAPAD Héééééééééééé !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! GRRRR GGRRRRR GGRRRRR !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Op school zijn we onmiddellijk begonnen met het onkruid uit te doen in de knikkerbaan. Ook het schilderen ging verder van start. Groen, groen en nog eens groen.. en aangezien we een beetje onder ons voeten hebben gekregen van Rianne op onze kleding. Staan we nu niet in onze werkkleren te werken maar in onze deftige kleren te werken. Dus inderdaad !!! Mijn kleren hangen al vol met verf… maar we respecteren de wil van onze bazin ;)
Oja … de houthandel die ons hout ging komen brengen vandaag…. Is niet komen opdagen …
In het weeshuis had ik direct gezien dat er een jongen niet goed was !!! Hij had knal paarse lippen !!! NIET NORMAAL … maar toch bleef hij liggen op het matje in de zaal.
Aja dit keer heb ik ook moeten koken…. En de kip was voor mijn rekening en heb me een klein beetje verbrand en van het verschiet liet ik de pan vallen op het vuur :p
Reden : DE KIPPEN ONTPOFTEN PRECIES en de spatten vlogen in het rond…
Resultaat: De kip leek goed langs de buitenkant…. De binnenkant zag nog POKKE rood !!! dus ik liet ze nog wat staan….
GEVOLG : De kippen hadden een krokant ( vrij dik ) zwart laagje langst de buitenkant… maar ja ze moesten toch doorbakken zijn hé …. STOM STOM STOM VUUR !!!!
17/03/2009 knikkerbaan + verven + poep
Deze morgen hadden we met de papa van het oudercomité ERGENS op een pleintje afgesproken. Na heel lang zoeken op verschillende pleintjes hadden we hem dan toch gevonden. En hij was veel te laat maar dat is een gewoonte hier in Bolivia. We zijn dan naar de verfwinkel gereden om daar al ons gerief op te pikken. Daarna zijn we naar de houthandel gereden maar die was ons duidelijk vergeten. Hij zal het hout zelf naar school komen brengen, de dag nadien. Eens benieuwd of hij er zal zijn.
Terug aangekomen op school zijn we eerst naar onze knikkerbaan gaan kijken. Het zand dat we de dag ervoor erop hadden gegooid was geen goed zand. Het zat vol met stenen. Dus alles hebben we er terug afgehaald en we hebben er nieuw zand op gelegd. Na die nieuwe zandpoging zijn we beginnen schilderen. Een hels karweitje met al die vierkante hokjes in die ramen.
In het weeshuis is er dit keer niet echt iets speciaals gebeurd. Daar is het iedere dag een routine aan het worden. En jaja ik heb een applaus gekregen van de mama’s daar. Omdat ik die dag superveel kaka-doeken heb ververst. Maar die knopen in die doeken leggen is me wat hoor. Heb al 2 keer mijn spier in mijn arm daardoor zeer gedaan. Gewoon door de kracht die je er telkens moet opzetten.
Op die avond hebben we onze eerste Spaanse les gehad. Best nog leuk en het ging zeer vlot voorruit. We hebben zelfs huiswerk gekregen tegen vrijdag… maar echt zo simpel, simpel, simpel huiswerk zoals in de lagere school , hihi!!
Na de Spaanse les zijn we onmiddellijk moeten vertrekken naar Bolivian House. Daar was er een vergadering voor het Romeins weekend. Hebben we daar heel wat afgelachen seg !!! de kinderen willen een echt primitief kamp. Dus geven we ze dit ook. De oudste zullen achter een witte kip moeten aanzitten… en deze ook moeten slachten.
Alles wordt bijna klaargemaakt op een stokje boven een vuur. De vis die ze gaan eten op kamp zal ook uitgezet worden in een poel en deze zullen ze ook zelf moeten vangen… maar pas op !!! Bij het nachtspel zal de geest van de kip alle Romeinse goden gaan wakker schudden. En dan zal het gruwel pas beginnen en de kippenpoten zullen ons tegemoet komen. Laat staan.. de vleugels van de kip .. MOEHAHAHAHA
Die kinderen gaan echt VOLLEDIG terug in de Romeinse tijd… en wij als begeleiders natuurlijk ook.
Die Hollanders zijn echt wel wijze mensen!!!! En lachen dat wij moeten doen met de woorden van onze taal… zo zagen we een glijbaan en we zeiden ‘ Daar geraakt onze poep niet meer tussen!!’ of we zeiden op een ander moment ‘Ga eens op je poep zitten’ ….
Woordverklaring:
België : Poep = zitvlak
Nederland : Poep = kaka
Ge kunt dan wel geloven dat er op die moment eerst raar gekeken wordt tot de woordverklaring komt.
Na de hele lange maar toch zeer leuke en grappige vergadering zijn we moe in ons bed gekropen.
Terug aangekomen op school zijn we eerst naar onze knikkerbaan gaan kijken. Het zand dat we de dag ervoor erop hadden gegooid was geen goed zand. Het zat vol met stenen. Dus alles hebben we er terug afgehaald en we hebben er nieuw zand op gelegd. Na die nieuwe zandpoging zijn we beginnen schilderen. Een hels karweitje met al die vierkante hokjes in die ramen.
In het weeshuis is er dit keer niet echt iets speciaals gebeurd. Daar is het iedere dag een routine aan het worden. En jaja ik heb een applaus gekregen van de mama’s daar. Omdat ik die dag superveel kaka-doeken heb ververst. Maar die knopen in die doeken leggen is me wat hoor. Heb al 2 keer mijn spier in mijn arm daardoor zeer gedaan. Gewoon door de kracht die je er telkens moet opzetten.
Op die avond hebben we onze eerste Spaanse les gehad. Best nog leuk en het ging zeer vlot voorruit. We hebben zelfs huiswerk gekregen tegen vrijdag… maar echt zo simpel, simpel, simpel huiswerk zoals in de lagere school , hihi!!
Na de Spaanse les zijn we onmiddellijk moeten vertrekken naar Bolivian House. Daar was er een vergadering voor het Romeins weekend. Hebben we daar heel wat afgelachen seg !!! de kinderen willen een echt primitief kamp. Dus geven we ze dit ook. De oudste zullen achter een witte kip moeten aanzitten… en deze ook moeten slachten.
Alles wordt bijna klaargemaakt op een stokje boven een vuur. De vis die ze gaan eten op kamp zal ook uitgezet worden in een poel en deze zullen ze ook zelf moeten vangen… maar pas op !!! Bij het nachtspel zal de geest van de kip alle Romeinse goden gaan wakker schudden. En dan zal het gruwel pas beginnen en de kippenpoten zullen ons tegemoet komen. Laat staan.. de vleugels van de kip .. MOEHAHAHAHA
Die kinderen gaan echt VOLLEDIG terug in de Romeinse tijd… en wij als begeleiders natuurlijk ook.
Die Hollanders zijn echt wel wijze mensen!!!! En lachen dat wij moeten doen met de woorden van onze taal… zo zagen we een glijbaan en we zeiden ‘ Daar geraakt onze poep niet meer tussen!!’ of we zeiden op een ander moment ‘Ga eens op je poep zitten’ ….
Woordverklaring:
België : Poep = zitvlak
Nederland : Poep = kaka
Ge kunt dan wel geloven dat er op die moment eerst raar gekeken wordt tot de woordverklaring komt.
Na de hele lange maar toch zeer leuke en grappige vergadering zijn we moe in ons bed gekropen.
16/03/2009 boom verplant + knikkerbaan
Het is opnieuw een maandag… de dagelijkse gewoonte gaat weer in …. In de morgen naar het schooltje in Sacaba en in de namiddag naar het weeshuis. In de school hebben we eerst een lesblok geobserveerd. Ik heb dat in het 1ste middelbaar gedaan. Het is geen klas van 40 meer maar een klasje van 9, dat les krijgt in de leraarskamer en dat geen bord heeft en geen tafels of stoelen. Ze zitten nog steeds op planken die op bakstenen liggen !!! Dit keer heb ik het ook mogen aanvoelen…. PIJNLIJK !!!!
Dan zijn we eindelijk van start kunnen gaan met het verplanten van onze 1ste boom. Deze vonden we net voor een voetbalgoal. De plaats waar hij moest staan dus … hihi. Met de voorhistorische gereedschappen hebben we deze boom na heeeeeeeel wat afzien uit de grond gekregen. We hebben hem verplaatst naar de speelplaats en daar gepland.
Onze eerste boom werd een feit.
Al gauw zijn we daarna begonnen aan de knikkerbaan. Eerst wouden we de knikkerbaan afbakenen met houten planken maar we zijn van gedacht veranderd en hebben grote keien genomen. Na het leggen van de stenen zijn we opzoek gegaan naar een kruiwagen om zand te vervoeren naar onze knikkerbaan. Het was ook een voorhistorisch ding dat half uiteen hing en waarvan het wiel naar alle kanten ging. Handig niet waar !!
In de namiddag was het terug tijd om naar het weeshuis te gaan en opnieuw moest ik met de verpleegster mee naar het ziekenhuis. Dit keer met nog andere kinderen.
We moesten net vertrekken voor dat de kinderen eten kregen. Dus die jongen waarmee ik moest gaan die had nog geen eten gekregen. En eenmaal terug in het weeshuis was het bedtijd. Dus hij moest in zijn bed. Eten heeft die jongen dus niet gehad :s
Dan zijn we eindelijk van start kunnen gaan met het verplanten van onze 1ste boom. Deze vonden we net voor een voetbalgoal. De plaats waar hij moest staan dus … hihi. Met de voorhistorische gereedschappen hebben we deze boom na heeeeeeeel wat afzien uit de grond gekregen. We hebben hem verplaatst naar de speelplaats en daar gepland.
Onze eerste boom werd een feit.
Al gauw zijn we daarna begonnen aan de knikkerbaan. Eerst wouden we de knikkerbaan afbakenen met houten planken maar we zijn van gedacht veranderd en hebben grote keien genomen. Na het leggen van de stenen zijn we opzoek gegaan naar een kruiwagen om zand te vervoeren naar onze knikkerbaan. Het was ook een voorhistorisch ding dat half uiteen hing en waarvan het wiel naar alle kanten ging. Handig niet waar !!
In de namiddag was het terug tijd om naar het weeshuis te gaan en opnieuw moest ik met de verpleegster mee naar het ziekenhuis. Dit keer met nog andere kinderen.
We moesten net vertrekken voor dat de kinderen eten kregen. Dus die jongen waarmee ik moest gaan die had nog geen eten gekregen. En eenmaal terug in het weeshuis was het bedtijd. Dus hij moest in zijn bed. Eten heeft die jongen dus niet gehad :s
15/03/2009 Cliza + macaroni
Het is zondag… dus een rustdag we zijn in de middag vertrokken naar de Cliza. Het was eerst een kwartier rijden met de taxi en dan zijn we op een bus moeten stappen. Daar zaten we wel een klein uurtje op… onderweg zagen we opnieuw een soort van carnaval en jaja… opnieuw waren er waterballonnen !!! En mijn raampje stond open op de bus en dat is een mikpunt hé had ik geluk !!! het scheelde maar enkele millimeters of die waterballon was in de bus kapot gesprongen.. nu was het gelukkig maar op mijn raampje maar het stonk wel enorm…. Eenmaal op de Cliza zagen we eerst niet veel. Tot we wat verder liepen… maar het was er echt vies !!!!! niet normaal !!! Wel eens de moeite om te zien maar ik zou er niet graag meer terug naar toe keren. Het is echt wel heel arm daar en dat merk je wel…
Op de terugweg zijn we wat eerder afgestapt. Dit aan een stuwdam. Het water ziet er niet blauw of zwart zoals bij ons, maar echt vies kleiachtig bruin !! maar swat… da bergen maakten heel wat goed en de zon brandde enorm… opnieuw !! We hebben ons even neergelegd op die stuwdam en hebben even gerust… het uitzicht was opnieuw adembenemend… ik voel echt zo de rust… en da heb ik wel nodig…
Na ons uitstapje moesten we vlug vlug naar huis… want de Spaanse juf zou komen. Ik heb opnieuw mijn macaroni gemaakt en jaja dit keer is ze GELUKT !!!! yes yes yes yes !!! Alleen de bodem daar mocht ik niet teveel roeren :p maar het zijn de pannen !! Het is niet ik :p
1 klein foutje.. de saus was klaar maar de pasta moest nog gekookt worden :p maar cava.. alles is toch in orde gekomen.. nadat ik toch wel een 20 minuten ben blijven roeren en Lynn zich bezig gehouden heeft met de pasta ….
Oké we zijn dus klaar voor de Spaanse les… en tuut tuut daar gaat de gsm… de leerkracht is ziek dus de les zal opgeschoven worden naar dinsdag… ons voor niets zo hard gehaast ….
Oja ik heb vandaag iets geleerd :) als je bloem morst op een gasvuur mag je dat zeker niet proberen wegblazen :) het geeft nogal een grote vlam …. ;-)
Op de terugweg zijn we wat eerder afgestapt. Dit aan een stuwdam. Het water ziet er niet blauw of zwart zoals bij ons, maar echt vies kleiachtig bruin !! maar swat… da bergen maakten heel wat goed en de zon brandde enorm… opnieuw !! We hebben ons even neergelegd op die stuwdam en hebben even gerust… het uitzicht was opnieuw adembenemend… ik voel echt zo de rust… en da heb ik wel nodig…
Na ons uitstapje moesten we vlug vlug naar huis… want de Spaanse juf zou komen. Ik heb opnieuw mijn macaroni gemaakt en jaja dit keer is ze GELUKT !!!! yes yes yes yes !!! Alleen de bodem daar mocht ik niet teveel roeren :p maar het zijn de pannen !! Het is niet ik :p
1 klein foutje.. de saus was klaar maar de pasta moest nog gekookt worden :p maar cava.. alles is toch in orde gekomen.. nadat ik toch wel een 20 minuten ben blijven roeren en Lynn zich bezig gehouden heeft met de pasta ….
Oké we zijn dus klaar voor de Spaanse les… en tuut tuut daar gaat de gsm… de leerkracht is ziek dus de les zal opgeschoven worden naar dinsdag… ons voor niets zo hard gehaast ….
Oja ik heb vandaag iets geleerd :) als je bloem morst op een gasvuur mag je dat zeker niet proberen wegblazen :) het geeft nogal een grote vlam …. ;-)
14/03/2009 de was + kampterreinverkenning
Het is weer tijd om onze was te doen. Maar dit keer gaan we de taken verdelen. Lynn blijft thuis om de was te doen en ondertussen gaan ik en Sarah om die Engelse cursussen die we laten kopiëren hebben. Alleen zouden we niet in de stad mogen gaan. Dat is veel te onveilig en met 2 sta je toch sterker dan alleen. Dus daar begon onze morgen…. Na een tijdje kwamen ik en Sarah terug met 2 rugzakken bomvol cursussen. Hele goeie rugzak maar hele slechte schouders :)
Lynn was nog steeds aan de was bezig dus hebben we verder meegeholpen…. Ook onze lakens gingen in een KOKEND bad !!! Dit met water dat we steeds op ons OZO FANTASTISCH GAZEVUUR opwarmden.
De kleren uitspoelen en omhoog hangen is geen enkel probleem, maar die lakens !!!! Heel ons huis lag onder het water :) … maar het was best nog leuk… buiten die enkel ‘bijna’ schuif-val partijen… lang leve de tafel, de stoelen en de lavabo’s waar ge u net op tijd aan kunt recht houden…. En nu vraagt ge u dus of hoe ons huis zo onder het water kan liggen … wel… de lakens moesten we uitspoelen en dit doen we in de andere badkamer… dat is gemakkelijk met die douche.. maar we hadden geen wasmand meer … dus we nemen dan gewoon onze lakens uit dat kokend water ( uit het bad dus) en we lopen er vlug vlug mee naar de andere kant van het huis … en daar spoelen we ze uit… wat wel nodig was…. Want toen ik mijn kussensloop uitwringde om het aan de wasdraad te hangen toen zag je mijn kussen niet meer, het was één en al schuim.. maar het ruikt wel HEEL goed moet ik zeggen :)
In de namiddag werden we verwacht bij Annemieke. We zouden samen het terrein gaan verkennen waar het kamp zal doorgaan. Het is een kamp in het thema Romeinen en zal plaats vinden in het laatste weekend van maart. Het zal met een 10 kinderen zijn. De kinderen die dus naar die Nederlandse school gaan. En woooooowwwww WAT EEN TERREIN !!!!
We zitten echt wel hoog in de bergen…. Hebben een zwembad met megagrote glijbaan… alleen ontbreekt het water nog :) maar alles komt goed. We hebben ongeveer een 2 uur gewandeld in heel het domein. We zijn een varken tegengekomen :):):) en grotten die enorm stonken maar toch wijs waren om eens te zien. Dan zijn we de megagrote rivier overgestoken met een enorme hoge hangbrug, waar sommige planken ontbraken :) maar cava.. we zijn aan de overkant geraakt… en man zooooooooooooooo MOOI !!!!!!!!! Het is daar echt niet normaal !!! Zo iets moois !!! ik voelde me echt zo in de serie ‘Lost’ die bergen waren echt groots en machtig… na veel stappen naar boven hebben we even gerust op een aantal grote stenen… het leek echt alsof de Romeinen er geweest waren. Zonder te zeveren !!!!
Bij het dalen zijn we een stuk via de rivier gegaan… en dan terug via een ‘pad’… degene die een meter voor jou liep zag je niet meer door de bomen en de struiken… sommige stukken waren echt wel gevaarlijk om langs te lopen, soms was het pad maar 2 voeten breed en dan had je de afgrond :s dus dit is wel wat minder….
Het kamp zal super worden. Het is wel een soort van 3de werk dat we erbij nemen, maar het zal leuk worden. De kinderen kennen we wel nog niet van die school maar dat zal wel geen probleem zijn. Heel die omgeving hier geeft me echt een zalig gevoel. Iedereen zou dit eens moeten zien.. t’is echt onbeschrijfelijk mooi…. Ik kan het zelf niet goed omschrijven maar tis WAAAAAAAAAAAAAWWWW !!!
Na onze toch wel zware tocht in de bergen zijn we een pizza gaan eten… njammie njammie !!
Lynn was nog steeds aan de was bezig dus hebben we verder meegeholpen…. Ook onze lakens gingen in een KOKEND bad !!! Dit met water dat we steeds op ons OZO FANTASTISCH GAZEVUUR opwarmden.
De kleren uitspoelen en omhoog hangen is geen enkel probleem, maar die lakens !!!! Heel ons huis lag onder het water :) … maar het was best nog leuk… buiten die enkel ‘bijna’ schuif-val partijen… lang leve de tafel, de stoelen en de lavabo’s waar ge u net op tijd aan kunt recht houden…. En nu vraagt ge u dus of hoe ons huis zo onder het water kan liggen … wel… de lakens moesten we uitspoelen en dit doen we in de andere badkamer… dat is gemakkelijk met die douche.. maar we hadden geen wasmand meer … dus we nemen dan gewoon onze lakens uit dat kokend water ( uit het bad dus) en we lopen er vlug vlug mee naar de andere kant van het huis … en daar spoelen we ze uit… wat wel nodig was…. Want toen ik mijn kussensloop uitwringde om het aan de wasdraad te hangen toen zag je mijn kussen niet meer, het was één en al schuim.. maar het ruikt wel HEEL goed moet ik zeggen :)
In de namiddag werden we verwacht bij Annemieke. We zouden samen het terrein gaan verkennen waar het kamp zal doorgaan. Het is een kamp in het thema Romeinen en zal plaats vinden in het laatste weekend van maart. Het zal met een 10 kinderen zijn. De kinderen die dus naar die Nederlandse school gaan. En woooooowwwww WAT EEN TERREIN !!!!
We zitten echt wel hoog in de bergen…. Hebben een zwembad met megagrote glijbaan… alleen ontbreekt het water nog :) maar alles komt goed. We hebben ongeveer een 2 uur gewandeld in heel het domein. We zijn een varken tegengekomen :):):) en grotten die enorm stonken maar toch wijs waren om eens te zien. Dan zijn we de megagrote rivier overgestoken met een enorme hoge hangbrug, waar sommige planken ontbraken :) maar cava.. we zijn aan de overkant geraakt… en man zooooooooooooooo MOOI !!!!!!!!! Het is daar echt niet normaal !!! Zo iets moois !!! ik voelde me echt zo in de serie ‘Lost’ die bergen waren echt groots en machtig… na veel stappen naar boven hebben we even gerust op een aantal grote stenen… het leek echt alsof de Romeinen er geweest waren. Zonder te zeveren !!!!
Bij het dalen zijn we een stuk via de rivier gegaan… en dan terug via een ‘pad’… degene die een meter voor jou liep zag je niet meer door de bomen en de struiken… sommige stukken waren echt wel gevaarlijk om langs te lopen, soms was het pad maar 2 voeten breed en dan had je de afgrond :s dus dit is wel wat minder….
Het kamp zal super worden. Het is wel een soort van 3de werk dat we erbij nemen, maar het zal leuk worden. De kinderen kennen we wel nog niet van die school maar dat zal wel geen probleem zijn. Heel die omgeving hier geeft me echt een zalig gevoel. Iedereen zou dit eens moeten zien.. t’is echt onbeschrijfelijk mooi…. Ik kan het zelf niet goed omschrijven maar tis WAAAAAAAAAAAAAWWWW !!!
Na onze toch wel zware tocht in de bergen zijn we een pizza gaan eten… njammie njammie !!
13/03/2009: verbeteren Engelse cursussen + lekker eten
Aangezien we gisteren een soort van vrije dag hadden moeten we die vandaag inhalen. Dus we zijn begonnen rond een uur of half 9 aan het herwerken en verbeteren van de Engelse cursussen die we gekregen hadden van Rianne. In die cursussen stonden toch wel een aantal fouten. En jaja ik heb er ook heel wat uitgehaald :p ik kan nog beter talen dan dat ik had verwacht. Na het verbeteren zijn we ermee naar een kopiecentrum gegaan, waar toch wel 1 kopieermachine stond. Groots niet waar :)
Met een beetje afdingen hebben we toch de prijs naar beneden gekregen en we mogen morgen om de gekopieerde en ingebonden cursussen gaan.
Hierna zijn we even binnengesprongen in het postkantoor. En na lange tijd hadden ze toch door dat we postzegels nodig hadden…. ( mama en papa ge weet dat mijn kaartjes laat toekomen hé …. En nee.. ik breng ze dit keer niet mee naar huis om ze vlug even zelf in de brievenbus te stoppen ;-) )
In de namiddag hadden we afgesproken met Annemieke. De mevrouw van die Nederlandse school. We hadden dat zo afgesproken op het voorgaande verjaardagsfeestje van Rianne en Anna…
We zijn eerst nog even een fles wijn gaan kopen voor 16 Bolivianos. Dat is een 1.60 euro voor degene die nog niet mee zijn :p Bolivia is spotgoedkoop :p buiten die postzegels dan :)
Oké … nu terug naar Annemieke.. we zijn door haar ERGENS opgepikt en zijn zo doorgereden naar haar thuis. Daar stond ons al een heerlijk maaltijd te verwelkomen die NIET zwart zag. Eerst hebben we de vruchten opgegeten van een cactus. Daarna wat bessensap en kaneel gedronken en dan zijn we begonnen aan de lekkere soep… met massa veel groenten in !! da is toch wel al een 3 weken geleden dat ik dat nog gegeten heb !!! dus MMMMMMMMMMMMMMMMMMMM groentesoep !!
Daarna zijn we begonnen aan het HOOFDGERECHT :p rijst met kip, veel groentjes en jaja echte CHOCOLADEsaus erover :p njammie njammie …. Ik hoop stiekem dat we nog zo eens uitgenodigd worden …
Na het lekkere eten zijn we naar huis gekeerd omdat we nog heel wat werk te doen hadden.. we zijn naar het internetcafé gegaan ( om deze blog aan te vullen) en daarna in speedtempo naar de winkel gegaan…. Weer ons karretje volgeladen voor een hele week en hup naar de kassa… daar staan dan kinderen te wachten om al je boodschappen in een plastiek zak te steken en die naar je auto of naar ONZE taxi te brengen… je geeft die jongen dan een beetje geld en die is weer tevreden.
Na 5 minuten weer thuis te zijn ging de bel al. Onze Spaanse juf was er al om haar voor te stellen en om haar werking uit te leggen. Het gesprek heeft toch een 2 uur geduurd maar het was zeer interessant. Wel in het Engels, maar ik verstond ze toch goed.
We gaan dus 3 keer in de week Spaanse les nemen. Dit op dinsdag, vrijdag en zondag.
Met een beetje afdingen hebben we toch de prijs naar beneden gekregen en we mogen morgen om de gekopieerde en ingebonden cursussen gaan.
Hierna zijn we even binnengesprongen in het postkantoor. En na lange tijd hadden ze toch door dat we postzegels nodig hadden…. ( mama en papa ge weet dat mijn kaartjes laat toekomen hé …. En nee.. ik breng ze dit keer niet mee naar huis om ze vlug even zelf in de brievenbus te stoppen ;-) )
In de namiddag hadden we afgesproken met Annemieke. De mevrouw van die Nederlandse school. We hadden dat zo afgesproken op het voorgaande verjaardagsfeestje van Rianne en Anna…
We zijn eerst nog even een fles wijn gaan kopen voor 16 Bolivianos. Dat is een 1.60 euro voor degene die nog niet mee zijn :p Bolivia is spotgoedkoop :p buiten die postzegels dan :)
Oké … nu terug naar Annemieke.. we zijn door haar ERGENS opgepikt en zijn zo doorgereden naar haar thuis. Daar stond ons al een heerlijk maaltijd te verwelkomen die NIET zwart zag. Eerst hebben we de vruchten opgegeten van een cactus. Daarna wat bessensap en kaneel gedronken en dan zijn we begonnen aan de lekkere soep… met massa veel groenten in !! da is toch wel al een 3 weken geleden dat ik dat nog gegeten heb !!! dus MMMMMMMMMMMMMMMMMMMM groentesoep !!
Daarna zijn we begonnen aan het HOOFDGERECHT :p rijst met kip, veel groentjes en jaja echte CHOCOLADEsaus erover :p njammie njammie …. Ik hoop stiekem dat we nog zo eens uitgenodigd worden …
Na het lekkere eten zijn we naar huis gekeerd omdat we nog heel wat werk te doen hadden.. we zijn naar het internetcafé gegaan ( om deze blog aan te vullen) en daarna in speedtempo naar de winkel gegaan…. Weer ons karretje volgeladen voor een hele week en hup naar de kassa… daar staan dan kinderen te wachten om al je boodschappen in een plastiek zak te steken en die naar je auto of naar ONZE taxi te brengen… je geeft die jongen dan een beetje geld en die is weer tevreden.
Na 5 minuten weer thuis te zijn ging de bel al. Onze Spaanse juf was er al om haar voor te stellen en om haar werking uit te leggen. Het gesprek heeft toch een 2 uur geduurd maar het was zeer interessant. Wel in het Engels, maar ik verstond ze toch goed.
We gaan dus 3 keer in de week Spaanse les nemen. Dit op dinsdag, vrijdag en zondag.
vrijdag 13 maart 2009
12 maart 2009: Gitaar gekocht + ziekenhuis met kindjes
Het is donderdag. Normaal zouden we deze morgen op het schooltje moeten zijn maar Rianne ( van het schooltje) gaat met ons naar de Cancha.. je weet wel die heeeeeele grote ( vieze) markt… we moeten dus heeeeel flexibel leven hier in Bolivia …. We zijn dan met nog enkele Amerikanen vertrokken en we hebben daar heel wat spulletjes gekocht.. spotgoedkoop natuurlijk. En ik heb me zelfs een gitaar gekocht :P ik kon er niet aan weerstaan… aja en Sarah haar bankkaart is al ingeslikt in de bankautomaat :P probeer die maar eens terug te krijgen in het Spaanse :P
In de namiddag moesten we terug, voor de laatste keer deze week, naar het weeshuis. Dit keer moest ik samen met een Australische en de verpleegster naar het ziekenhuis met 3 kindjes. Het ene kindje kan zich niet focussen op een bepaald punt en kijkt altijd een beetje dwaas. Dus daarvan moeten ze een hersenscan nemen. Van een ander meisje moet dit ook gebeuren omdat ze een lam voetje heeft en het andere kind dat al bijna 2 jaar is… daar moest vanalles met gebeuren… het heeft groeistoornissen, het is doof, waarschijnlijk blind en kan nog niets. Eigenlijk wel erg!! Maar niets aan te doen. De kindjes worden soms echt wel mishandeld binnengebracht met littekens over het hele lichaam. Ofwel zijn ze gebrandmerkt door sigaretten.
Na het bezoek aan het ziekenhuis hebben we ons even in een park gezet… een ijsje gegeten :P wat eigenlijk wel vies smaakt hier… en de ‘klosjaars’ zaten rondom ons in het park.
En deze keer merken we wel dat het regenseizoen hier aan de gang is... het is al 2 dagen ´s avonds aan het regenen en aan het donderen... Maar dat mag wel eens ... zo kan onze verbrande huid zich herstellen wat wel eens nodig is na 2 keer te vervellen op 2 weken...
In de namiddag moesten we terug, voor de laatste keer deze week, naar het weeshuis. Dit keer moest ik samen met een Australische en de verpleegster naar het ziekenhuis met 3 kindjes. Het ene kindje kan zich niet focussen op een bepaald punt en kijkt altijd een beetje dwaas. Dus daarvan moeten ze een hersenscan nemen. Van een ander meisje moet dit ook gebeuren omdat ze een lam voetje heeft en het andere kind dat al bijna 2 jaar is… daar moest vanalles met gebeuren… het heeft groeistoornissen, het is doof, waarschijnlijk blind en kan nog niets. Eigenlijk wel erg!! Maar niets aan te doen. De kindjes worden soms echt wel mishandeld binnengebracht met littekens over het hele lichaam. Ofwel zijn ze gebrandmerkt door sigaretten.
Na het bezoek aan het ziekenhuis hebben we ons even in een park gezet… een ijsje gegeten :P wat eigenlijk wel vies smaakt hier… en de ‘klosjaars’ zaten rondom ons in het park.
En deze keer merken we wel dat het regenseizoen hier aan de gang is... het is al 2 dagen ´s avonds aan het regenen en aan het donderen... Maar dat mag wel eens ... zo kan onze verbrande huid zich herstellen wat wel eens nodig is na 2 keer te vervellen op 2 weken...
11 maart 2009: Plan getekend voor de speelplaats + Nieuwe kinderen in het weeshuis
Vandaag zijn we terug naar het schooltje gegaan. We zijn iets vroeger vertrokken omdat we de vorige keer te laat waren. Maar dit keer waren we opnieuw te laat. Woepsieieieieie :P maar het kan dus niet anders ...
Eenmaal op school aangekomen zijn we direct begonnen aan het uittekenen van een plan voor de speelplaats. We zijn van plan om hinkelspelen te schilderen, een basketbalterrein te plaatsen en een knikkerbaan te maken, de deuren en ramen te herschilderen en latjes in de lokalen te hangen om zo papieren of tekeningen omhoog te kunnen hangen,... De speeltuin die er komt is niet ons plan. Dat is het plan van Rianne zelf. Ook het planten van bomen zal voor ons zijn en het plaatsen van banken en tafeltjes ook.
Rond een uur of 10 zijn we met een papa ( de voorzitter van het oudercomité ) overal naartoe gereden. We zijn naar verschillende houthandels gereden en naar een verfwinkel. Al die spullen zijn nu al besteld en we mogen er dinsdag omgaan…. Dan zal het echte timmerwerk en schilderwerk beginnen voor ons. YES !!!!
In de namiddag zijn we opnieuw naar Salomon Klein gegaan. Het weeshuis waar steeds nieuwe kinderen worden binnengebracht. Het voorbije weekend zijn er 9 nieuwe kinderen binnengebracht. In mijn zaaltje zit er ook een nieuwe jongen en hij is al 3 dagen aan een stuk aan het wenen.
Troosten is niet mogelijk alleen als ik hem dicht bij mij neem maar dit is niet altijd mogelijk want ik heb nog 23 andere kinderen waar ik moet voor zorgen en die ik liefde moet geven…. Dat is dus het resultaat van een kind dat zomaar achtergelaten wordt.
Eenmaal op school aangekomen zijn we direct begonnen aan het uittekenen van een plan voor de speelplaats. We zijn van plan om hinkelspelen te schilderen, een basketbalterrein te plaatsen en een knikkerbaan te maken, de deuren en ramen te herschilderen en latjes in de lokalen te hangen om zo papieren of tekeningen omhoog te kunnen hangen,... De speeltuin die er komt is niet ons plan. Dat is het plan van Rianne zelf. Ook het planten van bomen zal voor ons zijn en het plaatsen van banken en tafeltjes ook.
Rond een uur of 10 zijn we met een papa ( de voorzitter van het oudercomité ) overal naartoe gereden. We zijn naar verschillende houthandels gereden en naar een verfwinkel. Al die spullen zijn nu al besteld en we mogen er dinsdag omgaan…. Dan zal het echte timmerwerk en schilderwerk beginnen voor ons. YES !!!!
In de namiddag zijn we opnieuw naar Salomon Klein gegaan. Het weeshuis waar steeds nieuwe kinderen worden binnengebracht. Het voorbije weekend zijn er 9 nieuwe kinderen binnengebracht. In mijn zaaltje zit er ook een nieuwe jongen en hij is al 3 dagen aan een stuk aan het wenen.
Troosten is niet mogelijk alleen als ik hem dicht bij mij neem maar dit is niet altijd mogelijk want ik heb nog 23 andere kinderen waar ik moet voor zorgen en die ik liefde moet geven…. Dat is dus het resultaat van een kind dat zomaar achtergelaten wordt.
Dagverloop
DAGPLANNING
6.00 uur ==> trriinnnngggg ttrrriiinnnnggggg daar gaat onze wekker !! grr
6.30 uur ==> Nelie staat dan pas op
7.00 uur ==> na een douche is het etenstijd
7.25 uur ==> te voet naar de bus
8.00 uur ==> eindelijk op de 1ste bus
8.30 uur ==> eindelijk op de 2de bus … een bus met 13 zitplaatsen, waar dan toch een 25 man inkruipt
9.15 uur ==> aankomst op het schoolte Inti muju
12.15 uur ==> school is gedaan… zoeken naar een bus die ERGENS naartoe gaat
13.45 uur ==> eindelijk thuis … en de boterhammen vliegen naar binnen
14.40 uur ==> vertrek naar het weeshuis
18.30 uur ==> wassen, koken, werken voor school, filmpje zien, One Tree Hill
22.00 uur ==> slapen
Dit is van maandag tot donderdag.
Vrijdag hebben we de tijd om ons huis te kuisen en boodschappeen te gaan doen.
Ook nemen we 2 keer in de week een aantal uur Spaanse lessen.
6.00 uur ==> trriinnnngggg ttrrriiinnnnggggg daar gaat onze wekker !! grr
6.30 uur ==> Nelie staat dan pas op
7.00 uur ==> na een douche is het etenstijd
7.25 uur ==> te voet naar de bus
8.00 uur ==> eindelijk op de 1ste bus
8.30 uur ==> eindelijk op de 2de bus … een bus met 13 zitplaatsen, waar dan toch een 25 man inkruipt
9.15 uur ==> aankomst op het schoolte Inti muju
12.15 uur ==> school is gedaan… zoeken naar een bus die ERGENS naartoe gaat
13.45 uur ==> eindelijk thuis … en de boterhammen vliegen naar binnen
14.40 uur ==> vertrek naar het weeshuis
18.30 uur ==> wassen, koken, werken voor school, filmpje zien, One Tree Hill
22.00 uur ==> slapen
Dit is van maandag tot donderdag.
Vrijdag hebben we de tijd om ons huis te kuisen en boodschappeen te gaan doen.
Ook nemen we 2 keer in de week een aantal uur Spaanse lessen.
10 maart 2009: Eerste volle werkdag
Dit is de eerste volle dag die we hebben.
Voor het eerst moeten we helemaal alleen
naar het schooltje en opnieuw naar het weeshuis.
Het wordt dus een zware dag !!!!!
Voor het eerst moeten we helemaal alleen
naar het schooltje en opnieuw naar het weeshuis.
Het wordt dus een zware dag !!!!!
9 maart 2009: De vlam in de pan ...
We hebben te horen gekregen dat we 1 keer in de week aan 3 klassen Engelse les moeten geven. Rianne heeft daar nog boeken voor en daar zijn we deze morgen naar toe gegaan. Na lang zoeken hadden we het huis van Rianne gevonden maar ze kwam niet open doen, ze hoorde ons niet. Dus na lang kloppen en bellen en de hulp van de buurman kwam ze uiteindelijk wel. Ze heeft ons de Engelse boeken gegeven en we hebben ze even kort besproken. En het ziet er voor mij niet echt gemakkelijk uit. We zullen in 3 klassen moeten les geven. Dit in de 7de en 8ste groep ( Nederlandse termen) en in het 1ste middelbaar.
In de namiddag was het opnieuw tijd voor naar het weeshuis te gaan vertrekken. Het wordt altijd maar beter en beter… of misschien worden we gewoon al die rare gewoontes gewoon… maar het blijft stinken en choquerend.
Opnieuw hebben we deze avond gekookt :p maar zoals gewoonlijk komt ons eten zwart op de tafel.
En dit keer stond zelfs mijn pan in brand :P Van een vlam in de pan gesproken :P maar ik heb nog een 3 maand om het te leren hé :P
In de namiddag was het opnieuw tijd voor naar het weeshuis te gaan vertrekken. Het wordt altijd maar beter en beter… of misschien worden we gewoon al die rare gewoontes gewoon… maar het blijft stinken en choquerend.
Opnieuw hebben we deze avond gekookt :p maar zoals gewoonlijk komt ons eten zwart op de tafel.
En dit keer stond zelfs mijn pan in brand :P Van een vlam in de pan gesproken :P maar ik heb nog een 3 maand om het te leren hé :P
8 maart 2009. Bezoek aan El Christo
Vandaag zijn we van plan om naar El Christo te gaan. Dit is een beeld van Jezus die op een hoge berg staat. Vanaf dat punt kun je dan over heel Cochabamba kijken en nog veel verder. Dus echt wel eens de moeite om te doen.
We zijn met de kabelbaan naar boven gegaan. Het duurde toch wel een tijdje voor we boven waren maar ondertussen konden we al kijken naar het enorme uitzicht dat we kregen. Het waren telkens 3 bakjes die naar boven gingen en 3 bakjes die naar beneden kwamen.
Toen we naar boven gingen kreeg ik opnieuw wat last van mijn oren. En eenmaal boven had ik weer even moeite met mijn ademhaling. Enkele trapjes moesten we naar boven en daar stond het standbeeld van Jezus. Het was echt ENORM groot.
Kleine meisjes waren boven aan het zingen om zo wat geld te verdienen. In het standbeeld zijn we ook geweest. Via kleine gevaarlijke trapjes en dan kon je steeds via kleine gaatjes naar buiten kijken.
Het terugkeren naar beneden hebben we te voet gedaan. En hoe meer we daalden hoe meer onze benen gingen trillen. Echt een raar gevoel. De zon brandde ondertussen heel hard op onze rug. Na een tijdje hebben we ons een half uurtje neergezet op een uitkijkpunt over Cochabamba. Een half uur zaten we er. In stilte te genieten van het uitzicht en de stilte. Geen stank van de uitlaatgassen en geen getoeter van de auto’s.
Eenmaal terug beneden hebben we ons even in de speeltuin gelegd. En voor 0.80 eurocent een 2 liter fles cola gekocht om terug op krachten te komen omdat onze benen bleven trillen en we zo wat draaiden.
Al snel stonden we weer recht en stapten we in een taxi. Op weg naar de stad. Ook al is het zondag, enkele winkeltjes waren toch nog open.
Na een 2 uur zijn we weer naar huis gekeerd en zijn we na een tijdje beginnen koken en zoals gewoonlijk zag het er weer vrij zwart uit :p
Maar we blijven proberen en het is niet onze fout. Het is dat vuur en die pannen. Die zijn echt niet van kwaliteit :p en een dampkap zou ook wel handig zijn want we trokken een foto van Sarah en onze kookkunsten en je ziet amper Sarah staan. Het is een vrij mistige foto.
We zijn met de kabelbaan naar boven gegaan. Het duurde toch wel een tijdje voor we boven waren maar ondertussen konden we al kijken naar het enorme uitzicht dat we kregen. Het waren telkens 3 bakjes die naar boven gingen en 3 bakjes die naar beneden kwamen.
Toen we naar boven gingen kreeg ik opnieuw wat last van mijn oren. En eenmaal boven had ik weer even moeite met mijn ademhaling. Enkele trapjes moesten we naar boven en daar stond het standbeeld van Jezus. Het was echt ENORM groot.
Kleine meisjes waren boven aan het zingen om zo wat geld te verdienen. In het standbeeld zijn we ook geweest. Via kleine gevaarlijke trapjes en dan kon je steeds via kleine gaatjes naar buiten kijken.
Het terugkeren naar beneden hebben we te voet gedaan. En hoe meer we daalden hoe meer onze benen gingen trillen. Echt een raar gevoel. De zon brandde ondertussen heel hard op onze rug. Na een tijdje hebben we ons een half uurtje neergezet op een uitkijkpunt over Cochabamba. Een half uur zaten we er. In stilte te genieten van het uitzicht en de stilte. Geen stank van de uitlaatgassen en geen getoeter van de auto’s.
Eenmaal terug beneden hebben we ons even in de speeltuin gelegd. En voor 0.80 eurocent een 2 liter fles cola gekocht om terug op krachten te komen omdat onze benen bleven trillen en we zo wat draaiden.
Al snel stonden we weer recht en stapten we in een taxi. Op weg naar de stad. Ook al is het zondag, enkele winkeltjes waren toch nog open.
Na een 2 uur zijn we weer naar huis gekeerd en zijn we na een tijdje beginnen koken en zoals gewoonlijk zag het er weer vrij zwart uit :p
Maar we blijven proberen en het is niet onze fout. Het is dat vuur en die pannen. Die zijn echt niet van kwaliteit :p en een dampkap zou ook wel handig zijn want we trokken een foto van Sarah en onze kookkunsten en je ziet amper Sarah staan. Het is een vrij mistige foto.
7 maart 2009: Kleren wassen in bad + de Cancha
Iedere morgen blijven we wakker worden rond een uur of half 8. Dit zonder wekker. Je moet het maar kunnen hé ;-) of beter gewegd ... HET LUKT MIJ :P
We hebben die morgend voor de eerste keer onze was gedaan. Dit met de hand en alles in bad. Best nog een vermoeiend karweitje, maar zeer leuk. Het water had wel snel een kleurtje. Iedereen was zijn witte was aan het doen maar dat had ik niet door :p want ik was bezig met mijn zwarte was. Dus al die witte was moest er héél snel terug uit :p jaja… ik zal het wel nog leren hier, hoe je de was moet doen :P
In de namiddag zijn we vertrokken naar een hele grote markt. Ze noemen het hier de Cancha. Hoe het geschreven wordt dat weet ik niet precies. Maar het zijn 100 meters lange gangen van telkens één bepaald product. Zo heb ik een hele gang vol gitaren gezien. Ik moet zeggen dat het wel kriebelde hoor. En zeker als je die prijzen hier hoord. Ik zou heel die gang kunnen opkopen :p maar dan is de vraag…. Hoe krijg ik het mee naar België… niet dus. Tenzij ik zo een klein gitaartje koop.
Het was wel heel gevaarlijk om daar de straat over te steken. De bussen staan daar aan te schuiven in 3 rijen. En als je daar zo tussen moet lopen dan voel je echt zo de warmte van die motors. Op bepaalde plaatsen stonk het wel enorm. Maar dat is hier normaal. De mensen smijten dan ook altijd al hun afval op straat.
Op de avond hadden we besloten om ons eigen eens te trakteren op een hamburger. Dus we belden een taxi en gingen voor een 80 eurocent naar de Burger King !!! Lang leve de hamburgers. En EINDELIJK hebben we terug frietjes gegeten. Maar ze smaken toch wel anders ...
Toen we dronken van onze cola was het even van sh*t !!! Er zitten ijsblokken in !! Maar we waren dus te laat :p ze waren al gesmolten… en of we nu vaker het toilet gaan bezoeken valt opnieuw af te wachten :p maar voorlopig hebben we er nog geen last van gehad. GELUKKIG maar !!
Die avond zijn we ook nog wat verder te voet gegaan. Hup de stad in :P en we kwamen opnieuw zo van die leuke kraampjes tegen. En wij maar kopen :P
Na een tijdje stappen vonden we dat het tijd was om opnieuw een taxi te nemen.
En daar gingen de 3 musketiers weer. Op weg naar huis…
We hebben die morgend voor de eerste keer onze was gedaan. Dit met de hand en alles in bad. Best nog een vermoeiend karweitje, maar zeer leuk. Het water had wel snel een kleurtje. Iedereen was zijn witte was aan het doen maar dat had ik niet door :p want ik was bezig met mijn zwarte was. Dus al die witte was moest er héél snel terug uit :p jaja… ik zal het wel nog leren hier, hoe je de was moet doen :P
In de namiddag zijn we vertrokken naar een hele grote markt. Ze noemen het hier de Cancha. Hoe het geschreven wordt dat weet ik niet precies. Maar het zijn 100 meters lange gangen van telkens één bepaald product. Zo heb ik een hele gang vol gitaren gezien. Ik moet zeggen dat het wel kriebelde hoor. En zeker als je die prijzen hier hoord. Ik zou heel die gang kunnen opkopen :p maar dan is de vraag…. Hoe krijg ik het mee naar België… niet dus. Tenzij ik zo een klein gitaartje koop.
Het was wel heel gevaarlijk om daar de straat over te steken. De bussen staan daar aan te schuiven in 3 rijen. En als je daar zo tussen moet lopen dan voel je echt zo de warmte van die motors. Op bepaalde plaatsen stonk het wel enorm. Maar dat is hier normaal. De mensen smijten dan ook altijd al hun afval op straat.
Op de avond hadden we besloten om ons eigen eens te trakteren op een hamburger. Dus we belden een taxi en gingen voor een 80 eurocent naar de Burger King !!! Lang leve de hamburgers. En EINDELIJK hebben we terug frietjes gegeten. Maar ze smaken toch wel anders ...
Toen we dronken van onze cola was het even van sh*t !!! Er zitten ijsblokken in !! Maar we waren dus te laat :p ze waren al gesmolten… en of we nu vaker het toilet gaan bezoeken valt opnieuw af te wachten :p maar voorlopig hebben we er nog geen last van gehad. GELUKKIG maar !!
Die avond zijn we ook nog wat verder te voet gegaan. Hup de stad in :P en we kwamen opnieuw zo van die leuke kraampjes tegen. En wij maar kopen :P
Na een tijdje stappen vonden we dat het tijd was om opnieuw een taxi te nemen.
En daar gingen de 3 musketiers weer. Op weg naar huis…
6 maart 2009: Normaal bezoek aan de gevangenis + verjaardag Rianne en Hanna
Vandaag zouden we een kijkje gaan nemen naar de gevangenis. Dit samen met Rianne. Maar ze is dus niet komen opdagen. We hebben heel de morgen gewacht en ondertussen een verslag geschreven voor onze school.
Op de middag zijn we opnieuw boodschappen gaan doen. Een hele kar vol voor 300 bs . dat komt overeen met een 30 euro. En we hadden echt wel een massa :p we hebben zelfs een taxi moeten nemen :p omdat het zoveel weegde :p … en een taxi is maar 7 bs dus een 0.70 eurocent :p
Lang leve Bolivia!!
In de namiddag was er een feestje. Dit voor de verjaardag van Rianne en Hanna. Maar wij waren niet echt van plan om te gaan omdat we niet echt rechtstreeks uitgenodigd waren. Maar ze verwachtten ons wel. Dus wij naar het feestje en het was daar echt supermooi !! veel cactussen. En alles was mega mooi versierd in die tuin. En eten was er in overvloed :p
Op het feest hebben we echt iedereen gezien, al onze begeleiders en al die Nederlandse meisjes. Zelfs een mevrouw van een Nederlands schooltje, het schooltje waar Sien vorig jaar les heeft gegeven. Ze noemt Annemieke en we zullen wel nog enkele keren afspreken met haar ...
Op de middag zijn we opnieuw boodschappen gaan doen. Een hele kar vol voor 300 bs . dat komt overeen met een 30 euro. En we hadden echt wel een massa :p we hebben zelfs een taxi moeten nemen :p omdat het zoveel weegde :p … en een taxi is maar 7 bs dus een 0.70 eurocent :p
Lang leve Bolivia!!
In de namiddag was er een feestje. Dit voor de verjaardag van Rianne en Hanna. Maar wij waren niet echt van plan om te gaan omdat we niet echt rechtstreeks uitgenodigd waren. Maar ze verwachtten ons wel. Dus wij naar het feestje en het was daar echt supermooi !! veel cactussen. En alles was mega mooi versierd in die tuin. En eten was er in overvloed :p
Op het feest hebben we echt iedereen gezien, al onze begeleiders en al die Nederlandse meisjes. Zelfs een mevrouw van een Nederlands schooltje, het schooltje waar Sien vorig jaar les heeft gegeven. Ze noemt Annemieke en we zullen wel nog enkele keren afspreken met haar ...
vrijdag 6 maart 2009
5 maart 2009 . schooltje en weeshuis + kindje leren stappen
Om stipt half 9 stond Rianne aan ons deur. We gingen eindelijk eens op een morgend gaan kijken naar het schooltje. Want de kinderen op dat schooltje hebben enkel les van 8.20 uur tot 12.40 uur.
Eerst moesten we allemaal in de kleine rode auto geraken van Rianne. Met 6 man zaten we erin.
Ik voorin met Lynn op mijn schoot. We hebben bijna een straathond omver gereden en bijna een botsing gehad. Allemaal doodnormaal hier.
Heb ik al gezegd dat een taxi enkel een toeter nodig heeft :p zelf een kilometriek is niet nodig.
En als Rianne dicht bij een voetganger komt met haar auto, dan vraagt ze altijd hoeveel punten het zou zijn als ze die omver zou rijden :p … toch een gekke dame hoor :p
Maar swat… ik ga verder. We zijn dan met Rianne en heel de hoop naar een districthoofd gegaan. Een man die de macht heeft over heel het onderwijs. Hij geloofde niet dat we leerkrachten zijn. Gewoon omdat we er nog zo jong uitzien tegenover al die Boliviaanse leerkrachten.
Dan zijn we doorgereden naar het schooltje. Het was door groot feest voor Rianne haar verjaardag. De 9 departementen van Bolivia werden voorgesteld in dansen. Ook kreeg Rianne confetti op haar hoofd.
Na het feest was er ook een maaltijd voorzien voor al de leerkrachten. En Rianne zei net IETS te laat dat we de sla, tomaat en ajuin niet mochten opeten voor onze maag… dus we zullen de gevolgen wel nog ondervinden vrees ik :p
Ook het drinken smaakte heel vies. Het was maïssap… niet om van te drinken !! maar het moest
In de namiddag zijn we opnieuw naar het weeshuis gaan werken. Van 15 uur tot 18 uur. Dit keer is de tijd wel voorbij gevlogen. De kindjes mochten buiten spelen. Wat altijd leuker is natuurlijk. Dit keer heb ik ook de doeken van de kinderen ververst. Wel enkele de pipi doeken. Van de kaka doeken ben ik nog veel te vies omdat het echt tot in hun schoenen hangt. Maar het zal wel nog komen. Al had ik liever mijn verkoudheid nog gehad. Dan kon mijn neus tenminste tegen de stank.
1 kindje kon vorige week nog niet lopen. En ik heb me een hele week er al met bezig gehouden en nu kan hij al rondlopen met steun van 1 hand. Echt ZALIG om zo een kind vooruit te zien gaan. En als ik hem dan naar me toe laat lopen, dan kan hij al 3 stapjes zetten en dan vliegt hij rond mij en geeft hij mij een enorme dikke knuffel. Echt heel tof !!
Eerst moesten we allemaal in de kleine rode auto geraken van Rianne. Met 6 man zaten we erin.
Ik voorin met Lynn op mijn schoot. We hebben bijna een straathond omver gereden en bijna een botsing gehad. Allemaal doodnormaal hier.
Heb ik al gezegd dat een taxi enkel een toeter nodig heeft :p zelf een kilometriek is niet nodig.
En als Rianne dicht bij een voetganger komt met haar auto, dan vraagt ze altijd hoeveel punten het zou zijn als ze die omver zou rijden :p … toch een gekke dame hoor :p
Maar swat… ik ga verder. We zijn dan met Rianne en heel de hoop naar een districthoofd gegaan. Een man die de macht heeft over heel het onderwijs. Hij geloofde niet dat we leerkrachten zijn. Gewoon omdat we er nog zo jong uitzien tegenover al die Boliviaanse leerkrachten.
Dan zijn we doorgereden naar het schooltje. Het was door groot feest voor Rianne haar verjaardag. De 9 departementen van Bolivia werden voorgesteld in dansen. Ook kreeg Rianne confetti op haar hoofd.
Na het feest was er ook een maaltijd voorzien voor al de leerkrachten. En Rianne zei net IETS te laat dat we de sla, tomaat en ajuin niet mochten opeten voor onze maag… dus we zullen de gevolgen wel nog ondervinden vrees ik :p
Ook het drinken smaakte heel vies. Het was maïssap… niet om van te drinken !! maar het moest
In de namiddag zijn we opnieuw naar het weeshuis gaan werken. Van 15 uur tot 18 uur. Dit keer is de tijd wel voorbij gevlogen. De kindjes mochten buiten spelen. Wat altijd leuker is natuurlijk. Dit keer heb ik ook de doeken van de kinderen ververst. Wel enkele de pipi doeken. Van de kaka doeken ben ik nog veel te vies omdat het echt tot in hun schoenen hangt. Maar het zal wel nog komen. Al had ik liever mijn verkoudheid nog gehad. Dan kon mijn neus tenminste tegen de stank.
1 kindje kon vorige week nog niet lopen. En ik heb me een hele week er al met bezig gehouden en nu kan hij al rondlopen met steun van 1 hand. Echt ZALIG om zo een kind vooruit te zien gaan. En als ik hem dan naar me toe laat lopen, dan kan hij al 3 stapjes zetten en dan vliegt hij rond mij en geeft hij mij een enorme dikke knuffel. Echt heel tof !!
4 maart 2009 : planning en weeshuis
In de morgend is Rianne langs geweest… ze heeft onze planning goedgekeurd!! JOEPIE !!! Ook al zegt ze dat we flexibel moeten zijn want een planning maken in Bolivia is niet vanzelfsprekend.
In de namiddag zijn we weer naar het weeshuis gegaan. De tijd ging echt niet voorruit. Ik zat steeds alleen met die kinderen en die hebben echt niet veel speelgoed waarmee ze kunnen spelen.
Ik was al blij dat ik ze eten mocht geven, een trui mocht aandoen en dan mocht verschonen en in hun bed leggen. Ook al leek ik op sommige momenten op Sam Gooris :p maar ik wens dit echt niemand toe !!
Wat wel even schrikken was die dag. Was het moment dat ik een kind iets zag opeten. Het leek op eten maar het was gewoon diarree van een ander kind. Het was VIES VIES VIES. Ik stond helemaal alleen dus ik moest dat allemaal zelf opkuisen.
Op de avond waren we opnieuw uitgenodigd door de Nederlandse meisjes vanuit het Bolivia House. Er waren nog enkele nieuwe meisjes bijgekomen en daarom mochten we spaghetti gaan eten. Dit in de tuin. Wat uiteindelijk wel frisjes was zo laat op de avond.
In de namiddag zijn we weer naar het weeshuis gegaan. De tijd ging echt niet voorruit. Ik zat steeds alleen met die kinderen en die hebben echt niet veel speelgoed waarmee ze kunnen spelen.
Ik was al blij dat ik ze eten mocht geven, een trui mocht aandoen en dan mocht verschonen en in hun bed leggen. Ook al leek ik op sommige momenten op Sam Gooris :p maar ik wens dit echt niemand toe !!
Wat wel even schrikken was die dag. Was het moment dat ik een kind iets zag opeten. Het leek op eten maar het was gewoon diarree van een ander kind. Het was VIES VIES VIES. Ik stond helemaal alleen dus ik moest dat allemaal zelf opkuisen.
Op de avond waren we opnieuw uitgenodigd door de Nederlandse meisjes vanuit het Bolivia House. Er waren nog enkele nieuwe meisjes bijgekomen en daarom mochten we spaghetti gaan eten. Dit in de tuin. Wat uiteindelijk wel frisjes was zo laat op de avond.
De verkeersregels in Bolivia:
Kom je op een kruispunt dan heeft degene die eerst toetert voorrang.
De voetgangers moeten springen en lopen voor hun leven .
Verkeersborden zijn hier nog niet uitgevonden.
De verkeerslichten:
Groen : je MOET doorrijden
Oranje : dit betekent niet veel
Rood : doorrijden op eigen risico
De voetgangers moeten springen en lopen voor hun leven .
Verkeersborden zijn hier nog niet uitgevonden.
De verkeerslichten:
Groen : je MOET doorrijden
Oranje : dit betekent niet veel
Rood : doorrijden op eigen risico
woensdag 4 maart 2009
Eerste werkdag in het weeshuis en kennismaking schooltje
Heel vroeg liep onze wekker af…. Aangezien Rianne de tijd nog niet gevonden had om ons mee te nemen naar het schooltje, zijn we ’s morgens naar het weeshuis gegaan om daar te gaan werken en Rianne zou ons dan daar komen oppikken om zo verder door te rijden naar het schooltje.
In het weeshuis heb ik besloten om bij de +/- 1 jarige te staan. Eerst moest ik eten geven en dit was rechtstaand voor die kinderen. Stoeltjes zijn er niet genoeg. Als ik me niet mis telt heb waren het een 23 kinderen in een ruimte van 4 meter op 4 meter.
Op een bepaald moment dacht ik dat er een kind zijn ontbijt over hem had getrokken, maar het had een andere kleur. Het was gewoon pure diaree dat via zijn broekspijpen in zijn schoenen drupte en op de vloer liep.
De kinderen hebben geen pampers aan. Gewoon doeken die ze rond hun lichaam knopen. Ik zag zelfs op een bepaald moment een kind rondkruipen en zijn broek zakte wat af. En ik zag gewoon dat heel die rug volhing met gedroogde kaka. Echt vies om te zien !! Na het ontbijt mochten de kinderen even spelen en 1 voor 1 moest ik ze gaan halen om ze te gaan wassen. Ik deed de kleren uit en de kinderen gingen gewoon met een poep vol strond de kuip in. Er werd NIET met zachtheid gehandeld. Waren ze klaar dan deed er iemand de ‘pamper’ aan en deed ik de kleren verder aan. Ik kamde hun haartjes en maakte bij de meisjes een staartje in hun haar. Bij 2 kindjes dierf ik hun haar niet te kammen. Het zat vol met ontstekingen van insectenbeten. En als ik de etter eraf dopte dan stond er 1 minuut later opnieuw een druppel van 1 cm etter op. Die kindjes hebben daar echt veel last vast. Het meisje haar oog staat zelfs niet meer open. Het is door de ontsteking dichtgetrokken.
Toen ik de kindjes buiten zette, toen zag ik duidelijk welke kindjes opnieuw hun behoeften hadden gedaan. Dus deze bleven eerst zo wat rondlopen en na dat iedereen een bad had gehad werden deze verschoond. Na het spelen was het tijd voor het middageten. Opnieuw rechtstaand en waren ze klaar dan werden ze in hun bed gelegd dat in de slaapzaal staat. De zaal werd opnieuw gedweild en er is 1 gehandicapte jongen die in de zaal blijft liggen. Ik heb hem een papfles gegeven met water. Die jongen is echt supersdchattig en lacht altijd.
Na een tijdje ben ik gaan helpen bij de groep van Lynn. Zij waren nog aan het eten in de refter. Het zijn dan ook al oudere kinderen. Maar wat je daar zag kun je echt niet geloven. Als een kind zijn drinken niet wou opdrinken werd het hoofd naar achteren gekanteld, de neus dichtgeknepen en het drinken naar binnen gegoten. En als een kind zich verslikte kreeg het altijd maar tikken tegen zijn voorhoofd. Rare manier van handelen, maar doodnormaal voor daar. Het zijn echt akelige toestanden!! Maar de kinderen hebben niets beters.
Rianne was op de middag te laat in het weeshuis dus zijn we naar huis gekeerd. We zaten nog maar net aan onze tafel of de bel ging al. We hebben alles laten liggen en zijn in de auto van Rianne gesprongen. En weg waren we naar het schooltje. Na een 3 kwartier rijden kwamen we toe bij het schooltje. Het is dezelfde school als waar Sien stond. We hebben daar even een korte rondleiding gekregen en zijn dan wat verder bij echte, oude Bolivianen binnengesprongen. Het was echt een heel oud huisje en ze hadden massa’s beesten. Honden, katten, duiven, eenden en een aap aan een ketting. Best nog grappig. Die man zat ook altijd maar te sjieken op zo iets zwart. En hem verstaan was heel moeilijk.
Dan zijn we teruggekeerd naar huis en we zijn onderweg gestopt voor een ijsje. En man !! ik verschiet er van dat die auto nog leeft. Al die putten en bulten op de weg naar dat schooltje !!
Er kwam zelfs op een moment een vrachtwagen af en ik moest me haasten voor mijn raampje dicht te doen. Echt nog grappig. Toen we thuis waren hebben we een planning opgesteld voor al de weken want de volgende dag zou Rianne komen kijken naar onze planning.
Adios vrienden xxx
In het weeshuis heb ik besloten om bij de +/- 1 jarige te staan. Eerst moest ik eten geven en dit was rechtstaand voor die kinderen. Stoeltjes zijn er niet genoeg. Als ik me niet mis telt heb waren het een 23 kinderen in een ruimte van 4 meter op 4 meter.
Op een bepaald moment dacht ik dat er een kind zijn ontbijt over hem had getrokken, maar het had een andere kleur. Het was gewoon pure diaree dat via zijn broekspijpen in zijn schoenen drupte en op de vloer liep.
De kinderen hebben geen pampers aan. Gewoon doeken die ze rond hun lichaam knopen. Ik zag zelfs op een bepaald moment een kind rondkruipen en zijn broek zakte wat af. En ik zag gewoon dat heel die rug volhing met gedroogde kaka. Echt vies om te zien !! Na het ontbijt mochten de kinderen even spelen en 1 voor 1 moest ik ze gaan halen om ze te gaan wassen. Ik deed de kleren uit en de kinderen gingen gewoon met een poep vol strond de kuip in. Er werd NIET met zachtheid gehandeld. Waren ze klaar dan deed er iemand de ‘pamper’ aan en deed ik de kleren verder aan. Ik kamde hun haartjes en maakte bij de meisjes een staartje in hun haar. Bij 2 kindjes dierf ik hun haar niet te kammen. Het zat vol met ontstekingen van insectenbeten. En als ik de etter eraf dopte dan stond er 1 minuut later opnieuw een druppel van 1 cm etter op. Die kindjes hebben daar echt veel last vast. Het meisje haar oog staat zelfs niet meer open. Het is door de ontsteking dichtgetrokken.
Toen ik de kindjes buiten zette, toen zag ik duidelijk welke kindjes opnieuw hun behoeften hadden gedaan. Dus deze bleven eerst zo wat rondlopen en na dat iedereen een bad had gehad werden deze verschoond. Na het spelen was het tijd voor het middageten. Opnieuw rechtstaand en waren ze klaar dan werden ze in hun bed gelegd dat in de slaapzaal staat. De zaal werd opnieuw gedweild en er is 1 gehandicapte jongen die in de zaal blijft liggen. Ik heb hem een papfles gegeven met water. Die jongen is echt supersdchattig en lacht altijd.
Na een tijdje ben ik gaan helpen bij de groep van Lynn. Zij waren nog aan het eten in de refter. Het zijn dan ook al oudere kinderen. Maar wat je daar zag kun je echt niet geloven. Als een kind zijn drinken niet wou opdrinken werd het hoofd naar achteren gekanteld, de neus dichtgeknepen en het drinken naar binnen gegoten. En als een kind zich verslikte kreeg het altijd maar tikken tegen zijn voorhoofd. Rare manier van handelen, maar doodnormaal voor daar. Het zijn echt akelige toestanden!! Maar de kinderen hebben niets beters.
Rianne was op de middag te laat in het weeshuis dus zijn we naar huis gekeerd. We zaten nog maar net aan onze tafel of de bel ging al. We hebben alles laten liggen en zijn in de auto van Rianne gesprongen. En weg waren we naar het schooltje. Na een 3 kwartier rijden kwamen we toe bij het schooltje. Het is dezelfde school als waar Sien stond. We hebben daar even een korte rondleiding gekregen en zijn dan wat verder bij echte, oude Bolivianen binnengesprongen. Het was echt een heel oud huisje en ze hadden massa’s beesten. Honden, katten, duiven, eenden en een aap aan een ketting. Best nog grappig. Die man zat ook altijd maar te sjieken op zo iets zwart. En hem verstaan was heel moeilijk.
Dan zijn we teruggekeerd naar huis en we zijn onderweg gestopt voor een ijsje. En man !! ik verschiet er van dat die auto nog leeft. Al die putten en bulten op de weg naar dat schooltje !!
Er kwam zelfs op een moment een vrachtwagen af en ik moest me haasten voor mijn raampje dicht te doen. Echt nog grappig. Toen we thuis waren hebben we een planning opgesteld voor al de weken want de volgende dag zou Rianne komen kijken naar onze planning.
Adios vrienden xxx
Eerste werkdag in het weeshuis en kennismaking schooltje
Heel vroeg liep onze wekker af…. Aangezien Rianne de tijd nog niet gevonden had om ons mee te nemen naar het schooltje, zijn we ’s morgens naar het weeshuis gegaan om daar te gaan werken en Rianne zou ons dan daar komen oppikken om zo verder door te rijden naar het schooltje.
In het weeshuis heb ik besloten om bij de +/- 1 jarige te staan. Eerst moest ik eten geven en dit was rechtstaand voor die kinderen. Stoeltjes zijn er niet genoeg. Als ik me niet mis telt heb waren het een 23 kinderen in een ruimte van 4 meter op 4 meter.
Op een bepaald moment dacht ik dat er een kind zijn ontbijt over hem had getrokken, maar het had een andere kleur. Het was gewoon pure diaree dat via zijn broekspijpen in zijn schoenen drupte en op de vloer liep.
De kinderen hebben geen pampers aan. Gewoon doeken die ze rond hun lichaam knopen. Ik zag zelfs op een bepaald moment een kind rondkruipen en zijn broek zakte wat af. En ik zag gewoon dat heel die rug volhing met gedroogde kaka. Echt vies om te zien !! Na het ontbijt mochten de kinderen even spelen en 1 voor 1 moest ik ze gaan halen om ze te gaan wassen. Ik deed de kleren uit en de kinderen gingen gewoon met een poep vol strond de kuip in. Er werd NIET met zachtheid gehandeld. Waren ze klaar dan deed er iemand de ‘pamper’ aan en deed ik de kleren verder aan. Ik kamde hun haartjes en maakte bij de meisjes een staartje in hun haar. Bij 2 kindjes dierf ik hun haar niet te kammen. Het zat vol met ontstekingen van insectenbeten. En als ik de etter eraf dopte dan stond er 1 minuut later opnieuw een druppel van 1 cm etter op. Die kindjes hebben daar echt veel last vast. Het meisje haar oog staat zelfs niet meer open. Het is door de ontsteking dichtgetrokken.
Toen ik de kindjes buiten zette, toen zag ik duidelijk welke kindjes opnieuw hun behoeften hadden gedaan. Dus deze bleven eerst zo wat rondlopen en na dat iedereen een bad had gehad werden deze verschoond. Na het spelen was het tijd voor het middageten. Opnieuw rechtstaand en waren ze klaar dan werden ze in hun bed gelegd dat in de slaapzaal staat. De zaal werd opnieuw gedweild en er is 1 gehandicapte jongen die in de zaal blijft liggen. Ik heb hem een papfles gegeven met water. Die jongen is echt supersdchattig en lacht altijd.
Na een tijdje ben ik gaan helpen bij de groep van Lynn. Zij waren nog aan het eten in de refter. Het zijn dan ook al oudere kinderen. Maar wat je daar zag kun je echt niet geloven. Als een kind zijn drinken niet wou opdrinken werd het hoofd naar achteren gekanteld, de neus dichtgeknepen en het drinken naar binnen gegoten. En als een kind zich verslikte kreeg het altijd maar tikken tegen zijn voorhoofd. Rare manier van handelen, maar doodnormaal voor daar. Het zijn echt akelige toestanden!! Maar de kinderen hebben niets beters.
Rianne was op de middag te laat in het weeshuis dus zijn we naar huis gekeerd. We zaten nog maar net aan onze tafel of de bel ging al. We hebben alles laten liggen en zijn in de auto van Rianne gesprongen. En weg waren we naar het schooltje. Na een 3 kwartier rijden kwamen we toe bij het schooltje. Het is dezelfde school als waar Sien stond. We hebben daar even een korte rondleiding gekregen en zijn dan wat verder bij echte, oude Bolivianen binnengesprongen. Het was echt een heel oud huisje en ze hadden massa’s beesten. Honden, katten, duiven, eenden en een aap aan een ketting. Best nog grappig. Die man zat ook altijd maar te sjieken op zo iets zwart. En hem verstaan was heel moeilijk.
Dan zijn we teruggekeerd naar huis en we zijn onderweg gestopt voor een ijsje. En man !! ik verschiet er van dat die auto nog leeft. Al die putten en bulten op de weg naar dat schooltje !!
Er kwam zelfs op een moment een vrachtwagen af en ik moest me haasten voor mijn raampje dicht te doen. Echt nog grappig. Toen we thuis waren hebben we een planning opgesteld voor al de weken want de volgende dag zou Rianne komen kijken naar onze planning.
Adios vrienden xxx
In het weeshuis heb ik besloten om bij de +/- 1 jarige te staan. Eerst moest ik eten geven en dit was rechtstaand voor die kinderen. Stoeltjes zijn er niet genoeg. Als ik me niet mis telt heb waren het een 23 kinderen in een ruimte van 4 meter op 4 meter.
Op een bepaald moment dacht ik dat er een kind zijn ontbijt over hem had getrokken, maar het had een andere kleur. Het was gewoon pure diaree dat via zijn broekspijpen in zijn schoenen drupte en op de vloer liep.
De kinderen hebben geen pampers aan. Gewoon doeken die ze rond hun lichaam knopen. Ik zag zelfs op een bepaald moment een kind rondkruipen en zijn broek zakte wat af. En ik zag gewoon dat heel die rug volhing met gedroogde kaka. Echt vies om te zien !! Na het ontbijt mochten de kinderen even spelen en 1 voor 1 moest ik ze gaan halen om ze te gaan wassen. Ik deed de kleren uit en de kinderen gingen gewoon met een poep vol strond de kuip in. Er werd NIET met zachtheid gehandeld. Waren ze klaar dan deed er iemand de ‘pamper’ aan en deed ik de kleren verder aan. Ik kamde hun haartjes en maakte bij de meisjes een staartje in hun haar. Bij 2 kindjes dierf ik hun haar niet te kammen. Het zat vol met ontstekingen van insectenbeten. En als ik de etter eraf dopte dan stond er 1 minuut later opnieuw een druppel van 1 cm etter op. Die kindjes hebben daar echt veel last vast. Het meisje haar oog staat zelfs niet meer open. Het is door de ontsteking dichtgetrokken.
Toen ik de kindjes buiten zette, toen zag ik duidelijk welke kindjes opnieuw hun behoeften hadden gedaan. Dus deze bleven eerst zo wat rondlopen en na dat iedereen een bad had gehad werden deze verschoond. Na het spelen was het tijd voor het middageten. Opnieuw rechtstaand en waren ze klaar dan werden ze in hun bed gelegd dat in de slaapzaal staat. De zaal werd opnieuw gedweild en er is 1 gehandicapte jongen die in de zaal blijft liggen. Ik heb hem een papfles gegeven met water. Die jongen is echt supersdchattig en lacht altijd.
Na een tijdje ben ik gaan helpen bij de groep van Lynn. Zij waren nog aan het eten in de refter. Het zijn dan ook al oudere kinderen. Maar wat je daar zag kun je echt niet geloven. Als een kind zijn drinken niet wou opdrinken werd het hoofd naar achteren gekanteld, de neus dichtgeknepen en het drinken naar binnen gegoten. En als een kind zich verslikte kreeg het altijd maar tikken tegen zijn voorhoofd. Rare manier van handelen, maar doodnormaal voor daar. Het zijn echt akelige toestanden!! Maar de kinderen hebben niets beters.
Rianne was op de middag te laat in het weeshuis dus zijn we naar huis gekeerd. We zaten nog maar net aan onze tafel of de bel ging al. We hebben alles laten liggen en zijn in de auto van Rianne gesprongen. En weg waren we naar het schooltje. Na een 3 kwartier rijden kwamen we toe bij het schooltje. Het is dezelfde school als waar Sien stond. We hebben daar even een korte rondleiding gekregen en zijn dan wat verder bij echte, oude Bolivianen binnengesprongen. Het was echt een heel oud huisje en ze hadden massa’s beesten. Honden, katten, duiven, eenden en een aap aan een ketting. Best nog grappig. Die man zat ook altijd maar te sjieken op zo iets zwart. En hem verstaan was heel moeilijk.
Dan zijn we teruggekeerd naar huis en we zijn onderweg gestopt voor een ijsje. En man !! ik verschiet er van dat die auto nog leeft. Al die putten en bulten op de weg naar dat schooltje !!
Er kwam zelfs op een moment een vrachtwagen af en ik moest me haasten voor mijn raampje dicht te doen. Echt nog grappig. Toen we thuis waren hebben we een planning opgesteld voor al de weken want de volgende dag zou Rianne komen kijken naar onze planning.
Adios vrienden xxx
Kennnismaking met het weeshuis
Normaal zouden we deze morgen naar het schooltje gaan maar Rianne heeft nog geen tijd gevonden om ons op te pikken en rond te leiden. Dus we zijn opnieuw de stad ingetrokken om deze keer ons nieuw nummer te doen activeren. Wat opnieuw niet gelukt is. We hebben dan maar ineens een andere gsm gekocht maar werken doet heel dat gedoe toch wel niet. Zo af en toe werkt het.
In de namiddag zijn we dan naar Salamon Klein gegaan. Het weeshuis waar een 160 kinderen zitten. We kwamen binnen in de gang van het weeshuis en ik moest gewoon opnieuw naar buiten gaan. De stank van pipi en kaka overheersten te hard!! We zijn dan naar Annelies en Anne Maria gegaan om ons opnieuw voor te stellen. Ze waren de bedjes aan het schilderen van de jongens. Anne Marie heeft ons dan meegenomen voor een rondleiding. Opnieuw zijn we gestart in de gang die enorm stonk. Eerst zijn we naar de baby’s gegaan maar we mochten niets aanraken want we zouden bacteriën kunnen opdoen. Daarna zijn we naar de +/- 1 jarige gegaan. Zij kunnen nog niet of net lopen. De geur verbeterde er niet op. Dan zijn we gaan kijken naar de andere groepen. Bijvoorbeeld de 2 jarige lagen nog in hun bedje en de 3 jarige zaten allemaal op hun potje of op de wc. Sommige zaten zelfs in de wc!! Dan zijn we naar een ander gebouw gegaan waar de 4 jarige zitten. Deze groep is gesplitst in jongens en meisjes. De jongens zaten tv te kijken en de meisjes waren zic h aan het wassen.
Iedere groep bestaat uit zo een 25 kinderen met 1 mama er dan bij. Dit is veel te weinig. De kinderen kunnen zo niet genoeg aandacht krijgen.
De kinderen daar zoeken echt de aandacht. Zo kwamen er enkele rond mijn been hangen of namen mijn hand vast en wouden echt een knuffel. 1kindje heeft me zelf een kusje op mijn hand gegeven. Hij zal op slag verliefd geweest zijn op mij hihi
Terug thuis gekomen was het toch wel even bekomen van de schok. Het is anders dan bij ons in België!! Veel anders !!! maar uiteindelijk hebben die kinderen heel veel geluk dat er toch zo een weeshuis bestaat hier.
Nele
In de namiddag zijn we dan naar Salamon Klein gegaan. Het weeshuis waar een 160 kinderen zitten. We kwamen binnen in de gang van het weeshuis en ik moest gewoon opnieuw naar buiten gaan. De stank van pipi en kaka overheersten te hard!! We zijn dan naar Annelies en Anne Maria gegaan om ons opnieuw voor te stellen. Ze waren de bedjes aan het schilderen van de jongens. Anne Marie heeft ons dan meegenomen voor een rondleiding. Opnieuw zijn we gestart in de gang die enorm stonk. Eerst zijn we naar de baby’s gegaan maar we mochten niets aanraken want we zouden bacteriën kunnen opdoen. Daarna zijn we naar de +/- 1 jarige gegaan. Zij kunnen nog niet of net lopen. De geur verbeterde er niet op. Dan zijn we gaan kijken naar de andere groepen. Bijvoorbeeld de 2 jarige lagen nog in hun bedje en de 3 jarige zaten allemaal op hun potje of op de wc. Sommige zaten zelfs in de wc!! Dan zijn we naar een ander gebouw gegaan waar de 4 jarige zitten. Deze groep is gesplitst in jongens en meisjes. De jongens zaten tv te kijken en de meisjes waren zic h aan het wassen.
Iedere groep bestaat uit zo een 25 kinderen met 1 mama er dan bij. Dit is veel te weinig. De kinderen kunnen zo niet genoeg aandacht krijgen.
De kinderen daar zoeken echt de aandacht. Zo kwamen er enkele rond mijn been hangen of namen mijn hand vast en wouden echt een knuffel. 1kindje heeft me zelf een kusje op mijn hand gegeven. Hij zal op slag verliefd geweest zijn op mij hihi
Terug thuis gekomen was het toch wel even bekomen van de schok. Het is anders dan bij ons in België!! Veel anders !!! maar uiteindelijk hebben die kinderen heel veel geluk dat er toch zo een weeshuis bestaat hier.
Nele
een dagje niksen ...
Klaar voor ons sport-half-uurtje :) We zijn deze morgen maar eens in onze sportkleren gesprongen en zijn gaan joggen. In de namiddag hadden we ook niet zoveel werk te doen en zijn we maar wat gaan rondhangen in de speeltuin achter ons verblijf.
De zon brand hier echt enorm… wie zijn dan ook al ondertussen heel hard verbrand :) met Lynn op kop!! Vandaag zijn we ook naar het internetcafé gegaan. Maar het stomme eraan is dat als je tijd op is dat hij dan alles in 1 keer afsluit. Je kan dus geen ‘salu’ zeggen. Bij deze weet iedereen dat. Ik loop niet weg van jullie :):):) !!
S’avonds hebben we nog ‘koeienhandel’ gespeeld.. en ik had duidelijk den tactiek niet door :) hihi… kzou durven zeggen van ja ‘typisch Nele hé’ :)
Oja, vandaag hebben we blijkbaar iets teveel de deur laten openstaan want in mijn kamer zaten echt vieze vuile en grote beesten !!!! MMAAAAAMMMAAAAAA …. PPPPAAAAAPPPPPAAAAAA waar zaten jullie nu toch :) . Het heeft dus heel lang geduurd voor ze dood waren :)
Nele
De zon brand hier echt enorm… wie zijn dan ook al ondertussen heel hard verbrand :) met Lynn op kop!! Vandaag zijn we ook naar het internetcafé gegaan. Maar het stomme eraan is dat als je tijd op is dat hij dan alles in 1 keer afsluit. Je kan dus geen ‘salu’ zeggen. Bij deze weet iedereen dat. Ik loop niet weg van jullie :):):) !!
S’avonds hebben we nog ‘koeienhandel’ gespeeld.. en ik had duidelijk den tactiek niet door :) hihi… kzou durven zeggen van ja ‘typisch Nele hé’ :)
Oja, vandaag hebben we blijkbaar iets teveel de deur laten openstaan want in mijn kamer zaten echt vieze vuile en grote beesten !!!! MMAAAAAMMMAAAAAA …. PPPPAAAAAPPPPPAAAAAA waar zaten jullie nu toch :) . Het heeft dus heel lang geduurd voor ze dood waren :)
Nele
zondag 1 maart 2009
Carnaval op 28-02-2009
We hebben eten nodig… dus zijn we naar de supermarkt gegaan. Wel te voet en op ons gevoel. Overvol geladen keerden we terug maar mijn rugzak piepte altijd als we naar buiten stapten… rare rugzak dus :p
Op de middag zijn we vertrokken naar de carnaval. Dit samen met Yolanda en de taxi. Daar aangekomen hebben we ons onmiddellijk een plastieken poncho moeten kopen want ze smijten daar met waterballonnen en schuim. En eenmaal dat ze beginnen te smijten houden ze niet meer op. Yolanda heeft ervoor gezorgd dat we in een tribune zaten en is terugkeert naar haar huis en als wij terug zouden keren moesten we altijd rechtdoor gaan. Gemakkelijk toch!!
Op de carnaval was er heel wat gedans en gelach. Mooi om te zien. Maar na een uur zijn we terug naar huis gegaan. Altijd maar rechtdoor. Maar geen enkele straat, huis of winkel herkenden we :p
Rechts, links, rechtdoor, nog wat naar links, nog wat naar rechts….. en na heel lang zoeken herkende we een punt. We waren dus al veel te ver gelopen.
Om 19 uur hadden we afgesproken met 3 Hollandse meisjes vanuit het Bolivia house. Zeer leuke meiden. En samen zijn we in de stad pizza gaan eten. Het was voor 6 personen afgerond een 200 BS dus een 20 euro. Wat heel goedkoop is.
Oja… vandaag kwam ik uit de KOUDE douche en Yolanda stond in de living en ze vroeg in het Spaans hoe het douchen was .. en ik zei gewoon van BBRRRRR BBRRRR BBRRRR en Yolanda haar mond viel open en ze zei van …. Maar meiske toch .. kom kom naar die andere badkamer .. kijk als je hier aan deze kraan draait dan heb je warm water !!!! en ik stond daar te beven van de kou :p en Lynn en Sarah maar lachen want zei moesten zich nog douchen
Op de middag zijn we vertrokken naar de carnaval. Dit samen met Yolanda en de taxi. Daar aangekomen hebben we ons onmiddellijk een plastieken poncho moeten kopen want ze smijten daar met waterballonnen en schuim. En eenmaal dat ze beginnen te smijten houden ze niet meer op. Yolanda heeft ervoor gezorgd dat we in een tribune zaten en is terugkeert naar haar huis en als wij terug zouden keren moesten we altijd rechtdoor gaan. Gemakkelijk toch!!
Op de carnaval was er heel wat gedans en gelach. Mooi om te zien. Maar na een uur zijn we terug naar huis gegaan. Altijd maar rechtdoor. Maar geen enkele straat, huis of winkel herkenden we :p
Rechts, links, rechtdoor, nog wat naar links, nog wat naar rechts….. en na heel lang zoeken herkende we een punt. We waren dus al veel te ver gelopen.
Om 19 uur hadden we afgesproken met 3 Hollandse meisjes vanuit het Bolivia house. Zeer leuke meiden. En samen zijn we in de stad pizza gaan eten. Het was voor 6 personen afgerond een 200 BS dus een 20 euro. Wat heel goedkoop is.
Oja… vandaag kwam ik uit de KOUDE douche en Yolanda stond in de living en ze vroeg in het Spaans hoe het douchen was .. en ik zei gewoon van BBRRRRR BBRRRR BBRRRR en Yolanda haar mond viel open en ze zei van …. Maar meiske toch .. kom kom naar die andere badkamer .. kijk als je hier aan deze kraan draait dan heb je warm water !!!! en ik stond daar te beven van de kou :p en Lynn en Sarah maar lachen want zei moesten zich nog douchen
Eerste dagen in Bolivia
Na een heel wat uren vliegen en wachten zijn we eindelijk goed aangekomen in Cochabamba.
In La Paz zelf zaten we zo hoog dat we echt last kregen van die hoogte. We kregen hoofdpijn en begonnen duizelig te worden. Zelfs een bloedneus krijgen was normaal. We zijn in La Paz ook een hamburger gaan kopen :p en daarvoor moesten we een trap op, en halverwege de trap konden we niet meer. We kregen precies geen zuurstof. Dus bij alles wat we deden waren we buiten adem.
In Cochabamba zelf werden we opgehaald door Rianne, Annelies en Hanna. HARTELIJK WELKOM… BLIJ DAT JULLIE ER ZIJN !!! MAG IK ME EVEN VORSTELLEN… IK BEN ….. dus het was een heeeeele warme ontvangst!! ( het zijn alle drie Nederlanders ;-) )
Onze bagage is ALLEMAAL goed aangekomen. In La Paz had ik wel gemerkt dat mijn ritssluiting stuk was gegaan. Maar alles zat er nog in.
Ons verblijf dat we hadden geboekt was blijkbaar al doorverhuurd aan anderen. Dus wij hadden geen verblijf. Maar Hanna heeft de dag voor onze aankomst nog iets anders gevonden. Iets van dezelfde prijs, maar veel beter en mooier.
Yolanda ( een Boliviaanse) heeft een 2 huizen achter elkaar staan. Zij zelf woont in het voorste huis en het andere verhuurt ze aan ons. Dankzij Hanna!!! We hebben een keuken, een living en zithoek, 2 badkamers en 3 slaapkamers. Het water dat uit de kranen komt is enkel koud water!! Dus douchen is pijnlijk :p maar wel snel gebeurd.
We zijn ook op de eerste dag met Rianne naar de supermarkt geweest. Veel inkopen gedaan en zo ‘s avonds macaroni gemaakt. Maar aangezien ik niet kan koken is de saus mislukt :p… woeps!! Maar ik zal het wel nog leren :p
De dag na onze aankomst zijn we samen met Yolanda even naar de stad geweest. Dit in een ‘taxi’ en verkeersregels kennen ze hier niet. Je mag overal rijden… rechts of links, het maakt niet uit. Je moet enkel eens toeteren om de andere te laten weten dat je eraan komt. Dus heeeeel de tijd hoor je in de stad tuuuut ttuuuuut tttuuuuuut ttuuuuuut !!!!
Yolanda heeft ook 3 honden. Wel een beetje vieze honden, maar ze zijn wel grappig. Soms lopen die hier binnen zonder dat je het zelf weet. Yolanda geeft ons ook Spaanse les. Overal hier in huis hangen nu papiertjes omhoog. En 2 uur lang heeft die les geduurd. Onze patatjes die opstonden waren wel al goed koud ;-)
Die Spaanse lessen zijn wel handig want we kunnen maar een beetje Spaans. Het verstaan van de mensen hier is echt vermoeiend, vandaar dat we zo snel mogelijk beter Spaans willen leren.
Adios Nele
In La Paz zelf zaten we zo hoog dat we echt last kregen van die hoogte. We kregen hoofdpijn en begonnen duizelig te worden. Zelfs een bloedneus krijgen was normaal. We zijn in La Paz ook een hamburger gaan kopen :p en daarvoor moesten we een trap op, en halverwege de trap konden we niet meer. We kregen precies geen zuurstof. Dus bij alles wat we deden waren we buiten adem.
In Cochabamba zelf werden we opgehaald door Rianne, Annelies en Hanna. HARTELIJK WELKOM… BLIJ DAT JULLIE ER ZIJN !!! MAG IK ME EVEN VORSTELLEN… IK BEN ….. dus het was een heeeeele warme ontvangst!! ( het zijn alle drie Nederlanders ;-) )
Onze bagage is ALLEMAAL goed aangekomen. In La Paz had ik wel gemerkt dat mijn ritssluiting stuk was gegaan. Maar alles zat er nog in.
Ons verblijf dat we hadden geboekt was blijkbaar al doorverhuurd aan anderen. Dus wij hadden geen verblijf. Maar Hanna heeft de dag voor onze aankomst nog iets anders gevonden. Iets van dezelfde prijs, maar veel beter en mooier.
Yolanda ( een Boliviaanse) heeft een 2 huizen achter elkaar staan. Zij zelf woont in het voorste huis en het andere verhuurt ze aan ons. Dankzij Hanna!!! We hebben een keuken, een living en zithoek, 2 badkamers en 3 slaapkamers. Het water dat uit de kranen komt is enkel koud water!! Dus douchen is pijnlijk :p maar wel snel gebeurd.
We zijn ook op de eerste dag met Rianne naar de supermarkt geweest. Veel inkopen gedaan en zo ‘s avonds macaroni gemaakt. Maar aangezien ik niet kan koken is de saus mislukt :p… woeps!! Maar ik zal het wel nog leren :p
De dag na onze aankomst zijn we samen met Yolanda even naar de stad geweest. Dit in een ‘taxi’ en verkeersregels kennen ze hier niet. Je mag overal rijden… rechts of links, het maakt niet uit. Je moet enkel eens toeteren om de andere te laten weten dat je eraan komt. Dus heeeeel de tijd hoor je in de stad tuuuut ttuuuuut tttuuuuuut ttuuuuuut !!!!
Yolanda heeft ook 3 honden. Wel een beetje vieze honden, maar ze zijn wel grappig. Soms lopen die hier binnen zonder dat je het zelf weet. Yolanda geeft ons ook Spaanse les. Overal hier in huis hangen nu papiertjes omhoog. En 2 uur lang heeft die les geduurd. Onze patatjes die opstonden waren wel al goed koud ;-)
Die Spaanse lessen zijn wel handig want we kunnen maar een beetje Spaans. Het verstaan van de mensen hier is echt vermoeiend, vandaar dat we zo snel mogelijk beter Spaans willen leren.
Adios Nele
Abonneren op:
Posts (Atom)
