Eerste dagen in Bolivia

Na een heel wat uren vliegen en wachten zijn we eindelijk goed aangekomen in Cochabamba.
In La Paz zelf zaten we zo hoog dat we echt last kregen van die hoogte. We kregen hoofdpijn en begonnen duizelig te worden. Zelfs een bloedneus krijgen was normaal. We zijn in La Paz ook een hamburger gaan kopen :p en daarvoor moesten we een trap op, en halverwege de trap konden we niet meer. We kregen precies geen zuurstof. Dus bij alles wat we deden waren we buiten adem.
In Cochabamba zelf werden we opgehaald door Rianne, Annelies en Hanna. HARTELIJK WELKOM… BLIJ DAT JULLIE ER ZIJN !!! MAG IK ME EVEN VORSTELLEN… IK BEN …..  dus het was een heeeeele warme ontvangst!! ( het zijn alle drie Nederlanders ;-) )
Onze bagage is ALLEMAAL goed aangekomen. In La Paz had ik wel gemerkt dat mijn ritssluiting stuk was gegaan. Maar alles zat er nog in.
Ons verblijf dat we hadden geboekt was blijkbaar al doorverhuurd aan anderen. Dus wij hadden geen verblijf. Maar Hanna heeft de dag voor onze aankomst nog iets anders gevonden. Iets van dezelfde prijs, maar veel beter en mooier.
Yolanda ( een Boliviaanse) heeft een 2 huizen achter elkaar staan. Zij zelf woont in het voorste huis en het andere verhuurt ze aan ons. Dankzij Hanna!!! We hebben een keuken, een living en zithoek, 2 badkamers en 3 slaapkamers. Het water dat uit de kranen komt is enkel koud water!! Dus douchen is pijnlijk :p maar wel snel gebeurd.
We zijn ook op de eerste dag met Rianne naar de supermarkt geweest. Veel inkopen gedaan en zo ‘s avonds macaroni gemaakt. Maar aangezien ik niet kan koken is de saus mislukt :p… woeps!! Maar ik zal het wel nog leren :p
De dag na onze aankomst zijn we samen met Yolanda even naar de stad geweest. Dit in een ‘taxi’ en verkeersregels kennen ze hier niet. Je mag overal rijden… rechts of links, het maakt niet uit. Je moet enkel eens toeteren om de andere te laten weten dat je eraan komt. Dus heeeeel de tijd hoor je in de stad tuuuut ttuuuuut tttuuuuuut ttuuuuuut !!!!
Yolanda heeft ook 3 honden. Wel een beetje vieze honden, maar ze zijn wel grappig. Soms lopen die hier binnen zonder dat je het zelf weet. Yolanda geeft ons ook Spaanse les. Overal hier in huis hangen nu papiertjes omhoog. En 2 uur lang heeft die les geduurd. Onze patatjes die opstonden waren wel al goed koud ;-)
Die Spaanse lessen zijn wel handig want we kunnen maar een beetje Spaans. Het verstaan van de mensen hier is echt vermoeiend, vandaar dat we zo snel mogelijk beter Spaans willen leren.

Adios Nele